Ειδήσεις

Αναζητήστε με μια λέξη το άρθρο που είναι καταχωρημένο.
14/9/2005 | Δημοσιογραφική επιμέλεια: ΒΙΚΤΩΡΑΣ ΜΟΝΤΖΕΛΛΙ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ 2005

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ

Προσμονή μέσα από τον εφιάλτη

 

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: SINGLE BED

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ & ΠΟΛΥ ΤΡΑΝΙΔΟΥ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΛΩΤΣΟΤΗΡΑΣ

ΗΧΟΣ: ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΝΕΣ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΑΚΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΚΟΡΑΗ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΤΟΝΙΑ ΑΒΔΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Α: ΕΡΙΦΥΛΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Β: ΦΑΝΗΣ ΔΙΠΛΑΣ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΑΚΗ - ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ

ΜΟΝΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Διάρκεια 12’, έγχρωμη, format DV, έτος παραγωγής 2005.

Η ταινία συμμετέχει στο ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ τμήμα.

 

Μία κοπέλα που δουλεύει ως animator στο σπίτι της, βρίσκεται μπλεγμένη σε ένα εφιάλτη με απρόσμενη έκβαση, είναι το story της ταινίας του Γιώργου Κουβαρά με τίτλο «Single Bed». Ο Γιώργος Κουβαράς γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Το 1990 αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια δούλεψε σαν Art Director σε διάφορες διαφημιστικές εταιρείες και από το 1999 ασχολείται με animation, σκηνοθεσία και post production για τηλεοπτικές διαφημίσεις. Το 2002-2003 παρακολούθησε ένα σεμινάριο σκηνοθεσίας στο New York Film Academy, London. Μία ταινία από το ανωτέρω σεμινάριο κέρδισε τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας & μοντάζ στο φεστιβάλ μικρού μήκους ΙΕΚ ΑΚΜΗ (Anna & Graham), ενώ μια άλλη (Knocking 9 doors) 3o βραβείο στο Flying Five, στη Νέα Ζηλανδία…

Τι σημαίνει για εσάς η προπέτεια της παραγωγής μιας μικρού μήκους ταινίας;

Ένα όραμα που γίνεται πραγματικότητα, η συνεργασία και συνύπαρξη πολλών και διαφορετικών ανθρώπων με κοινό σκοπό, διαφορετικές ματιές και οπτικές που συζητιούνται και ζυμώνονται, η γέννηση και ενηλικίωση ενός καλλιτεχνικού έργου και όποιες προσδοκίες προκύψουν…

Τι σημαίνει για εσάς μια συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας;

Γνωριμία με το Ελληνικό κοινό και προώθηση της ταινίας, και φυσικά προσμονή για κάποια διάκριση.

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο και πως αντιλαμβάνεστε εσείς τον συγκεκριμένο χώρο;

Ηρθε από μόνο του σιγά-σιγά, μετά από αρκετά χρόνια διαφήμισης, post production και… ώριμης σκέψης. Ουσιαστικά, μπήκα από την πίσω πόρτα… Η δύναμη της εικόνας και ο συνδυασμός με τον ήχο, τη μουσική και βέβαια ένα καλό σενάριο, έχει πάντα να δώσει κάτι καινούργιο.

Τι προσδοκείτε με τη φετινή σας συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας και τι περιμένετε να συμβεί μετά;

Το πρώτο βραβείο και διανομή στις αίθουσες...

Το τελικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ταινίας -που θα συμμετάσχει στη Δράμα- απέχει πολύ από το αρχικό πλάνο που είχατε στο μυαλό σας όταν πραγματοποιήσατε τη σύλληψη της ιδέας;

Το σενάριο ξεκίνησε σαν ιδέα από προσωπική εμπειρία το 2002. Σαν κεντρική ιδέα δεν απέχει πολύ από την τελική ταινία, απλά καθώς ωρίμαζε σαν σενάριο, εμπλουτιζόταν από διάφορα στοιχεία που προέκυπταν στην πορεία (ο χώρος, οι ηθοποιοί, μικρές λεπτομέρειες που εξηγούσαν και οδηγούσαν τα δρώμενα). Το πρώτο μοντάζ είχε γραμμική αφήγηση, όπως και το σενάριο, αλλά μετά από πολλές συζητήσεις καταλήξαμε σε πιο μπερδεμένη χρονικά εξιστόρηση. Το τέλος επίσης μας έβαλε σε πολλούς προβληματισμούς και περιορίστηκε ελαφρώς από την αρχική ιδέα.

Μια ανεξάρτητη παραγωγή πάντα συναντά πολλά προβλήματα. Πείτε μας λίγα λόγια για τις δυσκολίες που βγήκαν κατά τη δημιουργία της ταινίας που σχετίζονται με τα έξοδα αλλά και την υλοποίηση του στόχου σας…

Δεν υπήρξαν σημαντικές δυσκολίες πέρα από κάποια συνηθισμένα deadlines που όμως σε βάζουν σε πρόγραμμα, θες δε θες, είχε πολύ χρόνο να ωριμάσει σαν ιδέα και σενάριο (από 2002-2004) και υλοποίηση και post production (Δεκ 2004-Μάιος 2005). Τα τρέχοντα έξοδα καθώς και οι πληρωμές του προσωπικού κατά τα γυρίσματα και το transfer σε film και ότι άλλο απαιτήθηκε βάρυναν εμένα, ενώ όλο το μέρος της παραγωγής που αφορά σε μηχανήματα, φώτα, κάμερες, μοντάζ, ήχο, ειδικά εφέ κλπ βάρυναν την X-Rated. (ευχαριστώ πολύ την Πόλυ Τρανίδου).

Απευθυνθήκατε σε κάποιον φορέα για να στηρίξει την προσπάθειά σας; Πήρατε υποσχέσεις που έμειναν στα λόγια;

Όχι.

Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για την ταινία σας; Τι περιέχει από την υπόθεση της;

Σε μια συζήτηση με ένα φίλο για το τέλος της ταινίας στη φάση της συγγραφής του σεναρίου, μου πρότεινε να βρω διπλό κρεβάτι αλλά επέμεινα στο συγκεκριμένο μονό, λόγω εικαστικής αξίας... Και όχι μόνο παρέμεινε, αλλά βάφτισε και την ταινία. Από την υπόθεση περιέχει αρκετά στοιχεία και τελικά αποδεικνύεται ότι παίζει και ενεργό ρόλο στο τέλος...

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη ταινία σας;

Μία προσωπική εμπειρία αντίστοιχη της ηρωίδας, όταν την επόμενη μέρα βλέπει στην οθόνη της τον εαυτό της να κοιμάται, αλλά ευτυχώς χωρίς τον τύπο: Όπως έβλεπα το ταινιάκι που είχα γυρίσει τον εαυτό μου να κοιμάται, σκέφτηκα έντρομος: Φαντάσου να δεις κάποιον να περνάει τώρα μπροστά από το κρεβάτι! Και ξεκίνησε...

Εμπνευστήκατε την ταινία σας ψάχνοντας μια νέα ματιά των πραγμάτων;

Αν και το ξύπνημα από εφιάλτη έχει πολυφορεθεί, νομίζω ότι καταφέρνει να δώσει μια νέα ματιά.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να περάσετε από την ταινία σας;

Πρέπει να ομολογήσω ότι η βασική ιδέα ξεκίνησε πολύ ρεαλιστικά, από μία αφορμή για ένα εφιάλτη, άρα ο κύριος άξονας της ταινίας ήταν περισσότερο ένα παιχνίδι μεταξύ φανταστικού και πραγματικότητας, παρά ένα ηθικό δίδαγμα. Βέβαια, ο καθένας νομίζω ότι φεύγει με κάτι δικό του που του έκανε κλικ.

Οι ήρωες σας είναι αληθινοί ή κατασκεύασμα της φαντασίας σας;

Αν θεωρήσω την αρχική έμπνευση της ταινίας προσωπικό βίωμα, όπως ανέφερα παραπάνω, είναι και τα δύο!

Το ταξίδι της δημιουργίας είναι σημαντικότερο από την διάκριση;

Σαφώς...

Σε περίπτωση που σας επιλέξει η επιτροπή και κερδίσετε κάποιο από τα βραβεία θα συμμετάσχετε και του χρόνου στον θεσμό;

Ξανά σαφώς...

Επιλέξατε να δημιουργείτε ταινίες μικρού μήκους γιατί είναι το «αναγκαστικό» πέρασμα στις ταινίες μεγάλου μήκους ή επειδή σημαίνει κάτι παραπάνω για εσάς;

Είναι ένα πολύ καλό σχολείο όσον αφορά την προετοιμασία, τη δουλειά που απαιτούν και όντως είναι πέρασμα, αλλά είναι και κάποια σενάρια που δεν μπορούν να ξεχειλώσουν τόσο ώστε να γεμίσουν 90 λεπτά, άρα γίνονται μικρού μήκους.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια στον χώρο του κινηματογράφου;

Σίγουρα κάποιες μικρού μήκους ακόμα να ψηθούμε (!) και κάποιες μικρού επίσης animation ή πλαστελίνες, και δουλεύω και ένα σενάριο για μεγάλου μήκους.

Τι είναι αυτό που κάνει σημαντική την τέχνη στη ζωή του ανθρώπου;

Η δημιουργία και η έκφραση από πλευράς του καλλιτέχνη και η έκθεση σε νέα ερεθίσματα από πλευράς θεατή.