ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ

«Βυθισμένος» σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον κόσμο

 

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ε.Κ.Κ. – Β. ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΟΝΙΚΟΝ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ (εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Χρήστου)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ

ΗΧΟΣ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΤΑΣΚΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΣΟΦΙΑ ΠΑΝΤΟΥΒΑΚΗ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΣΟΦΙΑ ΠΑΝΤΟΥΒΑΚΗ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Α: ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Β: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Γ: -

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Δ: -

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Ε: -

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΑΛΕΚΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ

ΜΟΝΤΑΖ: KENAN AKKAWI , ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΑΝΤΖΟΥΛΗ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: 12’, έγχρωμη, format 35mm, 1:1,85, dolbySRD, έτος παραγωγής 2005.

Η ταινία συμμετέχει στο φεστιβάλ στην κατηγορία ΔΙΑΓΩΝΙΝΙΣΤΙΚΟ και ΔΙΕΘΝΕΣ

 

1923. Ο επικηρυγμένος ληστής Θωμάς Γκανταράς αποφασίζει να φωτογραφηθεί…

Ο Βασίλης Κωσμόπουλος μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών  και σκηνοθεσία κινηματογράφου  στην Αθήνα (Λ. Σταυράκος) και στο Μόναχο (Hochschule für Fernsehen und Film), με υποτροφία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Τι σημαίνει για εσάς η προπέτεια της παραγωγής μιάς μικρού μήκους ταινίας;

Ανέλαβα και την παραγωγή της ταινίας γιατί ήθελα να μπορώ να ελέγξω κάποιες παραμέτρους. Μια και το πλαίσιο της αφήγησης είναι το τέλος της εποχής των «ληστών» στην Ελλάδα, ήταν απαραίτητο να φτιάξω και εγώ μια… συμμορία.

Τι σημαίνει για εσάς μια συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας;

Το Φεστιβάλ Δράμας είναι το αυτονόητο ραντεβού με την τρέχουσα ελληνική κινηματογραφική δυναμική και με τους ανθρώπους που κινούνται σ’ αυτό τον κύκλο ζωής. Πέρυσι εδώ γνώρισα κάποιους από τους σημερινούς μου συνεργάτες και φίλους. 

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο και πως αντιλαμβάνεστε εσείς τον συγκεκριμένο χώρο;

Νομίζω η μαγεία που  ασκούσε πάνω μου η κινηματογραφική εμπειρία (ως θεατής), από μικρός και, αργότερα, η επιθυμία μου να μοιραστώ με άλλους  κάποιες ιστορίες, μέσα από αυτήν την εμπειρία. Ίσως, πίσω από αυτό να κρύβεται και η εμμονή μου με το φως.

Τι προσδοκείτε με τη φετινή σας συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας και τι περιμένετε να συμβεί μετά;

Οι προσδοκίες  είναι πάντοτε έτοιμες να διαψευσθούν, γι’ αυτό και τις αποφεύγω… Θα ήθελα η ταινία να φανεί ενδιαφέρουσα  στα μάτια των άλλων.

Το τελικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ταινίας -που θα συμμετάσχει στη Δράμα- απέχει πολύ από το αρχικό πλάνο που είχατε στο μυαλό σας όταν πραγματοποιήσατε τη σύλληψη της ιδέας;

Όσο απέχει η φαντασία από την πραγματικότητα.. Μπορεί πολύ, μπορεί και καθόλου…

Μια ανεξάρτητη παραγωγή πάντα συναντά πολλά προβλήματα. Πείτε μας λίγα λόγια για τις δυσκολίες που βγήκαν κατά τη δημιουργία της ταινίας που σχετίζονται με τα έξοδα αλλά και την υλοποίηση του στόχου σας…

Οι δυσκολίες είναι πολλές (χαμηλό κόστος, καθυστερήσεις πιστώσεων κ.τ.λ.) και γνωστές σε όλους. Νομίζω όμως πως είναι δυσκολότερο να καταφέρεις να «βλέπεις» τα πράγματα ως είναι πραγματικά και όχι όπως θα ήθελες να φαίνονται.

Απευθυνθήκατε σε κάποιον φορέα για να στηρίξει την προσπάθειά σας; Πήρατε υποσχέσεις που έμειναν στα λόγια;

Η ταινία είναι συμπαραγωγή με το ΕΚΚ και την ΤΟΝΙΚΟΝ, και χωρίς αυτό το σχήμα δεν θα ήταν εφικτή η παραγωγή της. Επιπλέον αρκετοί φορείς , όπως π.χ. το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, η Εθνική Λυρική Σκηνή και οι Δήμοι της περιοχής των Τρικάλων κ.α.  μας βοήθησαν απλόχερα, καθώς και πολλοί ιδιώτες, όπως θα δείτε και στους τίτλους τέλους της ταινίας. Οι περισσότεροι από τους φορείς που ζητήσαμε συμπαράσταση μας ανταποκρίθηκαν πραγματικά, και σε κάποιες περιπτώσεις με συγκινητικό ζήλο.  Τους ευχαριστώ ειλικρινά…

Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για την ταινία σας; Τι περιέχει από την υπόθεση της;

Πέρα από το γεγονός ότι αναφέρεται στον ένα από τους δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, ταυτόχρονα περικλείει μια ιδιότητα (φωτογράφος) και μια περιοχή (Τρικάλων) που χαρακτηρίζουν την ταινία. 

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη ταινία σας;

Ήμουν φαντάρος όταν το  2000 κυκλοφόρησε ο εξαίρετος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου «Βραχνός Προφήτης». Μόλις άκουσα το τέταρτο τραγούδι (Α. Μάνθος) που αφηγείται αυτή την ιστορία της συνάντησης του επικηρυγμένου ληστή με τον τοπικό φωτογράφο, μου έκανε μεγάλη εντύπωση και έγραψα την πρώτη μορφή του σεναρίου. Κατόπιν ήρθα σε επαφή με την ποίηση του Χρήστου Μπράβου (το τραγούδι μελοποιεί ένα δικό του ποίημα) και  ξεκίνησα την έρευνα για την πραγματική πλευρά αυτής της συνάντησης. Σύντομα βρέθηκα «βυθισμένος» σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον κόσμο…

Εμπνευστήκατε την ταινία σας ψάχνοντας μια νέα ματιά των πραγμάτων;

Προσπάθησα απλώς να μεταδώσω την συγκίνηση που δημιούργησε σε μένα η επαφή  μ΄ αυτά τα ερεθίσματα.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να περάσετε από την ταινία σας;

Δεν θέλω να περάσω κάποιο μήνυμα. Θέλω να πω αυτή την ιστορία…

Οι ήρωες σας είναι αληθινοί ή κατασκεύασμα της φαντασίας σας;

Και τα δύο πρόσωπα ήταν υπαρκτά και έχουν σωθεί οι συναρπαστικές φωτογραφίες του συγκεκριμένου ληστή και της συμμορίας του από τον συγκεκριμένο  φωτογράφο. Ο «επικηρυγμένος Θωμάς Γκαντάρας, ο ληστής» υπήρξε ένας τοπικός θρύλος στην περιοχή των Χασίων , σκοτώθηκε το 1923 και το κομμένο του κεφάλι εκτέθηκε σε κοινή θέα -προς παραδειγματισμό- στον σιδηροδρομικό σταθμό Καλαμπάκας. Ο Αθανάσιος Μάνθος υπήρξε ένας πρωτοπόρος  «φωτογράφος των Τρικάλων» που κατέγραψε την τοπική μνήμη έως το θάνατό του (1960). Η συνάντησή τους στην ταινία ακολουθεί βέβαια τις ανάγκες της μυθοπλασίας.

Το ταξίδι της δημιουργίας είναι σημαντικότερο από την διάκριση;

Νομίζω πως το σημαντικότερο είναι η ποιότητα της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους. Η δημιουργική διαδρομή είναι συναρπαστική αλλά αν δεν υπάρξει η επικοινωνία, η σημασία της περιορίζεται σ’ εκείνον που την διένυσε. Και δεν πρέπει να θεωρούμε τις τυχόν διακρίσεις ως  το μόνο έγκυρο σημάδι μιας τέτοιας επικοινωνίας. 

Σε περίπτωση που σας επιλέξει η επιτροπή και κερδίσετε κάποιο από τα βραβεία θα συμμετάσχετε και του χρόνου στον θεσμό;

Για να συμμετάσχω και του χρόνου θα πρέπει να έχω κάτι να πω. Δεν έχει σχέση με κάποια βράβευση ή μη.

Επιλέξατε να δημιουργείτε ταινίες μικρού μήκους γιατί είναι το «αναγκαστικό» πέρασμα στις ταινίες μεγάλου μήκους ή επειδή σημαίνει κάτι παραπάνω για εσάς;

Η μικρού μήκους ταινία είναι μια ξεχωριστή αφηγηματική φόρμα, και πολύ δύσκολη νομίζω. Το γεγονός ότι αποτελεί και ένα δείγμα «γραφής» νέων συνήθως ανθρώπων, δεν της αφαιρεί την ιδιαιτερότητά της.

Οι ταινίες μικρού μήκους είναι για τους «ρομαντικούς» σκηνοθέτες ή για αυτούς που δεν έχουν τα μέσα να κάνουν ταινία μεγάλου μήκους;

Κάθε ιστορία, ανάλογα με τον τρόπο που θα την αφηγηθείς, έχει και το οικείο μήκος της.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια στον χώρο του κινηματογράφου;

Το πιο άμεσο σχέδιο είναι μια ιδιότυπη οπτικοακουστική  εγκατάσταση, με την χρήση αρχειακού κινηματογραφικού υλικού, στην Πάτρα. Δουλεύω παράλληλα το προσχέδιο ενός ντοκιμαντέρ, ενώ πρόσφατα υπήρξαν κάποιες ιστορίες που με… κατοίκησαν. 

Τι είναι αυτό που κάνει σημαντική την τέχνη στη ζωή του ανθρώπου;

…;