33ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
digi2010-ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
16ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
20-25 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑ
Συνέντευξη με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, σκηνοθέτη Αντώνη Παπαδόπουλο

Πλούσια η σοδειά από την Ευρώπη / φτωχή η παραγωγή στην Ελλάδα

Ως καλλιτεχνικός διευθυντής ενός καταξιωμένου φεστιβάλ ταινιών μικρών μήκους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ο Αντώνης Παπαδόπουλος γνωρίζει καλά την κινηματογραφική παραγωγή της χώρας του κι έχει κάθε λόγο να υπερασπίζεται σθεναρά την αναγκαία εξελικτική της πορεία. Επιδιώκει να συστήνει στο κοινό του Φεστιβάλ άγνωστες σε αυτό διεθνείς κινηματογραφίες, επιμένει να ενισχύει, με ότι διαθέτει, τους νέους κινηματογραφιστές αλλά και να δίνει βήμα σε αυτούς που υποστηρίζουν το θεσμό.

- Γιατί Φεστιβάλ Δράμας, κύριε Παπαδόπουλε;

Γιατί; Διότι είναι ένα μέρος του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού αλλά κι ένα μέρος του διεθνούς, του οποίου γινόμαστε κοινωνοί.. Και γιατί μας αρέσει να προβάλλουμε την περιφέρεια. Και γιατί είχαμε το θράσος, και τώρα το θάρρος, να το μεταφέρουμε σε πάνω από 60 πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

- Ποιο είναι το μέγεθος της φετινής κινηματογραφικής σοδειάς;

Στο σύνολο, 240 ταινίες, εκ των οποίων, οι μισές περίπου είναι στα διαγωνιστικά μας προγράμματα και οι υπόλοιπες είναι στα παράλληλα αφιερώματα που και φέτος είναι πολύ πλούσια.

Αφιερώματα σε άγνωστες κινηματογραφίες

-Παρουσιάζετε φέτος ένα μεγάλο αφιέρωμα στον ελβετικό κινηματογράφο και συγκεκριμένα, στον φλαμανδικό. Με ποιο κριτήριο «εκλέγονται» οι χώρες για αυτά τα αφιερώματα κάθε χρονιά;

Γενικότερα, ο στόχος μας είναι να προσελκύουμε κινηματογραφίες, που θα έλεγα, είναι ελάχιστα γνωστές στη χώρα μας. Όπως με το αφιέρωμα που οργανώσαμε φέτος στον φλαμανδικό κινηματογράφο, αλλά και αυτά στον ελβετικό και στον ουγγρικό. Η πρόθεσή μου πάντα είναι να ανοίγουμε στον θεατή μας ένα παράθυρο στις κινηματογραφίες που δεν του είναι ιδιαιτέρα γνωστές και θεωρούμε πως είναι πολύ σημαντικές. Και για ακόμα ένα λόγο: πρέπει να έχεις γνώση του περίγυρού σου. Αν δεν γνωρίσεις τι κάνουν οι άλλοι, πως θα κάνεις κι εσύ τα δικά σου; Πώς δημιουργείται μια σχολή κάθε φορά  -αν και όταν δημιουργηθεί, γιατί δεν θεωρώ ότι έχουμε ακόμα εμείς σχολή κινηματογραφική.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν έχουμε και φέτος μεγάλα αφιερώματα που αντλούμε από την ευρωπαϊκή, κι όχι μόνο, κινηματογραφία. Έχουμε βεβαίως το μόνιμο πια αφιέρωμα μας στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, που όπως ξέρετε είμαστε μέλος της αλλά και την καθιερωμένη Μέρα Γαλλοφωνίας που συνεχίζει για 4 συνεχή χρονιά κάθε Πέμπτη. Φέτος μάλιστα, μιας και ένα από τα μεγάλα μας αφιερώματα αφορά στον ελβετικό κινηματογράφο, η αιχμή της Γαλλοφωνίας είναι η γαλλόφωνη ελβετική παραγωγή.

-Την Ημέρα Γαλλοφωνίας επίσης δεν θα λείψει το καθιερωμένο παιδικό πρόγραμμα. Το Φεστιβάλ πρόκειται να διευρύνει περισσότερο τις δραστηριότητες του για τους μικρούς σινεφίλ;

Εκτός από το γαλλικό παιδικό πρόγραμμα της Ημέρας Γαλλοφωνίας, για τους μικρούς μας φίλους, φέτος έχουμε επιλέξει γερμανικό σινεμά. Κάθε χρόνο πλάι στη Γαλλία επιλέγεται ακόμα μια χώρα που συμπληρώνει το παιδικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Η επιλογή της Γερμανίας συμβαίνει για πρώτη φορά φέτος, πραγματοποιείται  σε συνεργασία με ένα μεγάλο γερμανικό οργανισμό, την Ένωση Γερμανικών Ταινιών Μικρού Μήκους AG Kurzfilm και ελπίζω να συνεχίζουμε μαζί και τα επόμενα χρόνια.

Οι μεγάλες δυνάμεις της κινηματογραφικής βιομηχανίας

-Με την ευκαιρία, ποιες θεωρείτε μεγάλες δυνάμεις στην μικρού μήκους κινηματογραφική βιομηχανία στην Ευρώπη;

Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και φέτος και η Ιρλανδία εμφανίζονται με πάρα πολλές ταινίες. Είναι απίστευτος ο αριθμός των ταινιών που παράγουν αυτές οι χώρες! Και δεν μιλάω για ταινίες σπουδαστικές που είναι πρωτόλεια έργα. Η Γαλλία αυτή τη στιγμή παράγει γύρω στις 600 ταινίες, η Γερμανία κάτι παραπάνω από 500, η Ισπανία παραπάνω από 300…

-Γίνεστε αποδέχτης εκατοντάδων ταινιών από αυτές τις χώρες, ποια απάντηση δίνετε στο εύλογο ερώτημα, γιατί αυτές κι όχι εμείς;

Έχουν καταξιώσει τη διοικητική τους αποκέντρωση.

-Γίνεται δηλαδή το πολιτικό σύστημα μιας χώρας, αιτία κινηματογραφικού οργασμού;

Το πολιτικό, άρα και διοικητικό και άρα οικονομικό. Η Γαλλία δουλεύει με τις περιφέρειες, η Γερμανία με τα κρατίδια, η Ισπανία με τις αυτονομίες της.
Για να γίνω και λίγο επίκαιρος, πέρα των κατά ή των υπέρ που έχει ο καθένας μας για τον Καλλικράτη, το καινούριο σχέδιο για την Αυτοδιοίκηση της χώρας μας, προσδοκώ μεγάλα οφέλη από αυτόν. Οι εφτά περιφέρειες που θα γίνουνε στην Ελλάδα, αναμένω να μου αποδώσουν προϊόν. Ό,τι κάνουν πχ στη Γαλλία οι γαλλικές περιφέρειες. Ο μεγάλος όγκος παραγωγής που καταθέτουν στην ευρωπαϊκή κινηματογραφία οι παραπάνω χώρες, δεν οφείλεται μόνο στη κεντρική διοίκηση ενός αντίστοιχου κέντρου κινηματογράφου ή της κρατικής τηλεόρασης!

Ο Καλλικράτης κρίνεται αναγκαίος για το σινεμά

-Τι είναι αυτό που σας κάνει όμως τόσο αισιόδοξο ότι αυτό θα συμβεί και στην Ελλάδα;

Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχει κωδικός για πολιτιστικό έργο. Πέραν τούτο το νέο σύστημα μοιάζει μ’ αυτό που έχουν οι Γάλλοι. Και πρέπει να σας πω εδώ ότι στο Κλερμόν Φεράν -το μεγαλύτερο φεστιβάλ στη Γαλλία, αλλά και στον κόσμο-  κάθε χρόνο έχουν ένα πρόγραμμα που λέγεται ‘Programme Ragional’, παραγωγές δηλαδή των περιφερειών τους. Μερικές φορές μάλιστα, κάποιες από αυτές περνάνε και στο διαγωνιστικό τμήμα, αν τις αξιολογήσει η προκριματική επιτροπή. Αλλά, είτε περνάνε είτε όχι, αποτελούν ένα αυτόνομο συμπαγές αλλά και διακριτό πρόγραμμα του φεστιβάλ και το θυμάμαι τουλάχιστον δέκα χρόνια να υπάρχει.

-Αν λοιπόν με τον Καλλικράτη οι δαπάνες για τον πολιτισμό στην Ελλάδα θα αυξηθούν «αλα γαλλικά», όπως ίσως ελπίζετε, πως αυτό θα αντικατοπτριστεί «αλα ελληνικά» στην κινηματογραφική παραγωγή;

Βέβαια, δεν θα γίνει αυτόματα εδώ! Αν όμως, σε πέντε χρόνια μιλάμε για μια ταινία παραγωγή της περιφέρειας Αν. Μακεδονίας Θράκης, ή για δυο ταινίες παραγωγές της περιφέρειας Κρήτης ή άλλες δυο της Πελοποννήσου ή των Ιονίων Νήσων κλπ, θα ναι πολύ σημαντικό για το μέλλον της ελληνικής κινηματογραφίας.
Είναι αναγκαίο το άνοιγμα της βεντάλιας της παραγωγής. Και με ενδιαφέρει πολύ αυτό και σαν καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Δράμας, αλλά και ως σκηνοθέτη. Γιατί διευρύνει την δυνατότητα δράσης του κινηματογραφιστή σκηνοθέτη, σεναριογράφου, φωτογράφου, διευθυντή φωτογραφίας, μοντέρ. Θα διευρυνθεί η δυνατότητα καλλιτεχνικής έκφρασης!
Είναι απαραίτητο πια να υπάρξουν δυνατότητες αξιολόγησης και από άλλους φορείς εκτός από το Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ, που βεβαίως κάνουν καλά τη δουλειά τους μέχρι τώρα, αλλά δεν είναι αρκετό.

-Και με ποιον τρόπο θεωρείται ότι αυτό το εγχείρημα μπορεί να επιτευχθεί;

Έχω ένα μοντέλο στο μυαλό μου, που δεν ξέρω αν θα είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί, αλλά θεωρώ ότι πλέον απαιτείται. Πρόκειται για ένα μοντέλο που θα σημαίνει τη συνέργεια των φορέων, η οποία δεν υπάρχει μέχρι τώρα. Συνέργεια μεταξύ όλων των φεστιβάλ, των κινηματογραφικών οργανισμών, αλλά και των οργανισμών που ασχολούνται σοβαρά με το σινεμά και δεν είναι αμιγώς κινηματογραφικοί. Απαιτείται πια μια συνέργεια δημιουργική. Αυτή είναι η λύση.
Όχι όμως αναγκαστικά επιβλεπόμενη από έναν. Αυτό θα είναι πάλι λίγο επικίνδυνο.

-Παρόλα αυτά όμως τα τελευταία χρόνια, μιλάμε για μια «άνοιξη στον ελληνικό κινηματογράφο». Πώς βλέπετε εσείς το κινηματογραφικό μας τοπίο;

Εγώ βλέπω το κινηματογραφικό μας τοπίο σε ένα σύνολο. Το Φεστιβάλ Δράμας το θεωρώ σύμμαχο και με τα δύο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και με το φεστιβάλ της Ολυμπίας. Είναι αυτά τα φεστιβάλ που ανοίγουν δρόμους στις ελληνικές ταινίες προς τα έξω. Πράγματι, υπάρχουν ταινίες που καταξιώνονται πια και στα διεθνή φεστιβάλ. Αλλά και στο ίδιο μας το σπίτι βλέπουμε ότι η ποιότητα έχει ανέβει πολύ.
Θα σας θυμίσω τι είχα πει χαρακτηριστικά πριν από χρόνια, ότι «τα φθινόπωρα της Δράμας, φέρνουν την άνοιξη του ελληνικού κινηματογράφου». Μέσα στο φθινόπωρο στη Δράμα βγαίνουν οι καινούριες δυνάμεις που θα πάνε στο Λοκάρνο, στη Βενετία, στις Κάννες, το Βερολίνο. Από δω περάσανε όλοι αυτοί.

Δημιουργικά κίνητρα και εκπαιδευτικές δράσεις

- Πέρα όμως από ιχνηλάτης στο δρόμο που οδηγεί στη «Άνοιξη», πως το Φεστιβάλ Δράμας άμεσα μπορεί να συμβάλει,  σ’ αυτήν την εξελικτική πορεία;

Η κύρια δουλειά μας εδώ είναι η έκθεση των ταινιών, όμως εμβολίζουμε κι άλλα συστήματα. Πρώτον, εδώ και 15 χρόνια ενισχύουμε το σύστημα της διανομής με τη δράση μας «το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει». Δεύτερον, στηρίζουμε την παραγωγή με πολλά από τα βραβεία που δίνουμε. Εκτός από τα χρηματικά ποσά, προσπαθώ για την αξιοποίηση των βραβείων γιατί με ενδιαφέρει περισσότερο η επαγγελματική εξέλιξη αυτού που βραβεύεται. Είναι ένα κίνητρο χρηστικό, άρα δημιουργικό, το βραβείο του Κατσουρίδη, του Καβουκίδη, της Kodak, της Graal. Μπορείς να κάνεις την επόμενη σου ταινία! Η επαγγελματική εξασφάλιση του καθένα είναι σημαντική και εμείς δίνουμε κίνητρα και για την πρακτική δυνατότητα της μετεξέλιξης. Αυτή είναι μια βασική παράμετρος ενός φεστιβάλ.

- Κι ως προς τις εκπαιδευτικές του δράσεις;

Κάθε σοβαρό Φεστιβάλ, μικρό, μεγάλο δεν έχει σημασία, προσπαθεί να εντάξει στις δράσεις του και την εκπαιδευτική. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν του φτάνει το βασικό του περιεχόμενο αλλά αναζητά διόδους να προσελκύσει και περισσότερο κοινό. Άρα δουλεύει προς όφελος του κινηματογραφικού προϊόντος.

- Οι προβολές για τα παιδιά που συνεχίζονται για δέκατη χρονιά και στις δύο αίθουσες φέτος επαυξάνουν την εκπαιδευτική δράση που τους προσδίδετε, με ένα σεμινάριο - εργαστήριο ραδιοφώνου.

Η κ. Πασχαλίδου, ραδιοφωνικός παραγωγός από την ΕΡΤ, θα εισάγει τα παιδιά από τα σχολεία της Δράμας στη λογική του ραδιοφωνικού προγράμματος. Κάποια από τα παιδιά θα κάνουν δικές τους ραδιοφωνικές εκπομπές στα μικρά στούντιο που έχουμε στήσει για δεύτερη χρονιά φέτος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη.  Όχι μόνο συνεχίζουμε, αλλά και διευρύνουμε τη δράση μας για τα παιδιά, προσβλέποντας πάντα στη δημιουργία του μελλοντικού έλλογου θεατή.

Τα ψηφιακά ‘Σπουδαστικό Πανόραμα’ και ‘Digi 2010’

- Φέτος στη Δράμα κάνατε ένα ακόμα άνοιγμα με το πρόσθετο πρόγραμμα Σπουδαστικό Πανόραμα.

Ό,τι παράγεται στη χώρα, έρχεται πια εδώ. Γνωρίζουμε τι κάνουν όλα τα πανεπιστήμια και οι σχολές της χώρας. Έτσι δίνουμε τη δυνατότητα και της συνολικής εικόνας της παραγωγής, όχι μόνο στον Έλληνα σπουδαστή, ερευνητή, καθηγητή θεατή, κινηματογραφιστή, αλλά και στους ξένους που έρχονται εδώ.


- Όταν ξεκινούσε στο Φεστιβάλ Δράμας το ψηφιακό πρόγραμμα Digi, πριν από τέσσερα χρόνια, είχατε πει ότι με αυτό το εγχείρημα, «αν πρόκειται να δημιουργήσουμε μια νέα φόρμα αφήγησης ή θα μιλάμε για το φτωχό συγγενή του φιλμ, θα το μάθουμε μέσα στα επόμενα χρόνια».

Η σοδειά είναι πενιχρή σε σχέση με αυτό που ανέμενα τότε.  Έχουμε πολύ καλές ταινίες, ίσως πολλές να ναι καλύτερες κι από κάποιες του βασικού  ελληνικού προγράμματος, αλλά το μέσο δεν έχει ακόμη καταξιωθεί. Από τις 280 αιτήσεις με ταινίες που λάβαμε φέτος, τέσσερις-πέντε καταξιώνουν το μέσο. Υπάρχουν καλές ταινίες οι οποίες είναι σαφές ότι συμμετείχαν στο ψηφιακό πρόγραμμα επειδή δεν μπορούσαν να γυριστούν σε φιλμ.

- Προς τι το Digi λοιπόν;

Δεν βλέπω ειδοποιείς διαφορές. Θα επαναλάβω και φέτος: μήπως είναι ο φτωχός συγγενής; Ακόμα δεν έχουμε δει «ορμητική φουρνιά» σε αυτό το είδος. Αλλά την αναμένω, την αναμένουμε στο Φεστιβάλ, όπου έχουμε ανοίξει τις αγκαλιές μας για τον ψηφιακό κινηματογράφο.

- Τι συμβαίνει, αντίστοιχα, στα φεστιβάλ του εξωτερικού;

Υπάρχει μια ευκολία όταν μιλάμε για ψηφιακό σινεμά να πηγαίνει ο νους μας στο experimental. Κι άρα όποιος κάνει experimental, εκ προοιμίου βαφτίζεται ψηφιακο-νεωτεριστής. Αυτό επικρατεί στην Ευρώπη, σας πληροφορώ.

Η διεθνής επιτροπή έχει Έλληνα πρόεδρο

- Πρόεδρος της διεθνούς κριτικής επιτροπής ένας Έλληνας σκηνοθέτης;

Θεώρησα ότι ο Γιώργος Αρβανίτης δικαιούται να πάρει αυτή τη θέση. Δεν είναι ένας Έλληνας κινηματογραφιστής μόνο. Είναι ένας ευρωπαίος δημιουργός. Μια διεθνής προσωπικότητα, που κάλλιστα μπορεί να συνενώσει την κριτική επιτροπή. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, ο Γιώργος Αρβανίτης είναι φίλος και υποστηρικτής του Φεστιβάλ της Δράμας.

Το Φεστιβάλ Δράμας στηρίζει τις κινηματογραφικές λέσχες

- Πώς βοηθούν την ταινία μικρού μήκους, οι κινηματογραφικές λέσχες ανά την Ελλάδα;

Ο ρόλος τους είναι σημαντικός στη διανομή της ελληνικής ταινίας. Θεωρώ ότι είναι ένας δυναμικός συνεργάτης του Φεστιβάλ στη διανομή. Τα περισσότερα από τα ταξίδια της ταινίας μικρού μήκους τους σε όλη τη χώρα οφείλονται σε αυτές. Αλλά επιθυμώ, και οι εν υπνώσει λέσχες, να επαναδραστηριοποιηθούν. Εγώ τις χρειάζομαι για την  προβολή του κινηματογραφικού μας προϊόντος, κάτι  για το οποίο άλλωστε είναι ταγμένες κι αυτές. Γι αυτό προσκάλεσα την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας για την ημερίδα που είναι προγραμματισμένη την Τρίτη.

(Για το γραφείο τύπου, Μαρίνα Αγγελάκη)
Για το Γραφείο Τύπου
Κατερίνα Πολύζου
6948484242
25210-34376
fedra_po@otenet.gr