Ελευθερία Παπαδαντωνάκη θέλουν να τη λένε οι τρεις δολοφόνοι και οι τρεις αστυνόμοι που κοιμούνται νηστικοί, καθώς και οι αόρατοι εχθροί. Ο Μάνος Χατζιδάκις δεν την είχε προσφωνήσει ποτέ έτσι. Αλλιώς ήθελε να υπάρχουν τα πράγματα. Ήθελε μιαν άλλη, που κατοικούσε ακίνητη, σαν σύμβολο, σαν όρκος μέσα της. «Φλέρυ» τη φώναξε τότε ο Μάνος, σαν να είπε: «Φάνηθι, τραγούδησε το “Εγώ είμ’ ένα σύννεφο κι εσύ ένας καημός”, κρατώντας στα χείλη σου τις μαβιές, ανομολόγητες μουσικές απ’ τους γυμνούς ανθρώπους των χειμώνων του Παραδείσου και της Κόλασης»