Ο ανάπηρος περιπτεράς και η αγάπη του για τους πελαργούς. Ο θάνατος του, ταΐζοντας τους μικρούς πελαργούς στις ψηλές φωλιές. Το δικό του πέταγμα, σαν άλλος πελαργός, για το μακρύ αποδημητικό ταξίδι, παραχωρώντας έτσι τη θέση του στο μικρό του περίπτερο σε μια καινούρια φωλιά πελαργών.