Το μανιφέστο που διακήρυξε η Άννα ήταν ξεκάθαρο:  τέλεια και απόλυτη ανεξαρτησία από κάθε τι έμψυχο.  Καθώς επιπλέει μέσα σε μια κίτρινη πλαστική πάπια στη μέση της θάλασσας, ασφαλής κι ευτυχισμένη μες την αφόρητη μοναξιά της, γνωρίζει το Μάρκο.  Μια μέρα βρίσκεται να ψάχνει τη θέση της σ' ένα κόσμο όπου οικειότητα και πόνος είναι αλληλένδετα.