Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία για τους ζώνεκρους, τους φοβερούς απέθαντους που επιστρέφουν για να περιφέρουν τη μολυσμένη τους ύπαρξη ανάμεσα μας, γεμάτοι δίψα για αίμα και εκδίκηση (και μάλλον δε νομίζω πως τελείωσα με αυτές τις ιστορίες, κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνω και τον Κόμη Δράκουλα σε μιούζικαλ εκδοχή…). Η ταινία επιτέλους γυρίστηκε με mini-dv, ενώ οι πιο πολλοί ηθοποιοί είναι επαγγελματίες (Πεμούση, Ταχτσόγλου, Καμπούρης, Ρέβη) αλλά την παράσταση μάλλον κλέβουν οι τρεις «φιλοξενούμενοι σταρ», ο Ότο Μελικιάδης (ρόλος: δολοφόνος) δάσκαλος πολεμικών τεχνών, ο Μακής Ταχτσόγλου (ρόλος: νεκροθάφτης) καφετζής, κουρέας, ποδηλάτης, ΠΑΟΚτζής και καλός φίλος και τέλος ο Λευτέρης Ναβροζίδης ως «άρχων του χρόνου» που επιπλέον έχει και το πλεονέκτημα να είναι και πεθερός μου (στην πραγματικότητα, όχι στο σινεμά…)