Σε ένα μονοπλάνο διάρκειας 15’16” συνυπάρχουν δύο αντιθετικά στοιχεία: Το background γεμάτο κίνηση και το «κυρίως θέμα» σχεδόν ακίνητο. Δύο όψεις της ζωής δημιουργούν το δικό τους χωροχρόνο, μια μη αφηγηματική ιστορία μ’ ένα διαφορετικό εσωτερικό νόημα για τον κάθε παρατηρητή-θεατή. Αυτό το φίλμ είναι φτιαγμένο όπως ένα πορτρέτο ζωγραφικής, που όμως εξελίσσεται. Το background παρεμβαίνει στο «κυρίως θέμα» δίνοντας ένα τέλος ανοιχτό σε ερμηνεία όπως κάθε έργο τέχνης στο πέρασμα του χρόνου.