Η Φωτεινή, μια άλλοτε σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου, που είναι πλέον τυφλή, προσκαλεί τη νεαρή ηθοποιό Αλεξάνδρα, για ν’ ανεβάσουν ένα έργο που γράφει η ίδια η Φωτεινή. Πρόκειται για μια μελέτη της σχέσης μεταξύ της τέχνης και της ζωής, έτσι που στο τέλος τα όρια των δύο είναι δυσδιάκριτα.