Ένας άνδρας διασχίζει αργά ένα διάδρομο, κρατώντας στο ένα χέρι μια τσάντα με κοφτερές λεπίδες και στο άλλο έναν κουβά με πάγο. Μια γυναίκα δεμένη σε μια καρέκλα, με κλεισμένα τα μάτια παλεύει να ελευθερωθεί. Ο άνδρας τοποθετεί τον κουβά σ’ ένα τραπέζι μπροστά από τη γυναίκα. Έπειτα παρατάσσει μια σειρά από μαχαίρια. Λέει: «Είσαι ολομόναχη εδώ». Αυτό που ακολουθεί είναι ένας σκληρός αγώνας του σώματος και του νου. Μια δοκιμασία θέλησης απ’ την οποία μας απομένει το ερώτημα ποιος είναι στ’ αλήθεια ο φυλακισμένος; Μια μονομαχία που θα κριθεί από αίμα, σφαίρες, μαχαίρια και πάγο!