Η μέρα του Αντώνη δεν είναι ίδια με αυτή των άλλων παιδιών. Ο μικρός μαθητής της α΄ γυμνασίου ξετυλίγει μπροστά στα μάτια μας την καθημερινότητα και τη ζωή του, μία ζωή που μοιράζεται ανάμεσα στις υποχρεώσεις του σχολείου από τη μια και τις απαιτήσεις της βιοπάλης από την άλλη, στα χωράφια και τα ζώα, μαζί με την οικογένειά του. «Εγώ έχω μάθει από τα 8 χρονώ μου να έχω πρόγραμμα, ότι και στο σχολείο πρέπει να το διαβάσω αυτό το πράγμα, γιατί μετά θα είναι πιο δύσκολα, και στα ζώα που πάω πρέπει να τα ταϊσω, και στην ώρα τους, γιατί μετά αλλιώς θα πεθάνουν…» Τα λόγια του και η απλότητά του μάς χαρίζουν ένα μάθημα πραγματικής ζωής, ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας και μας θυμίζουν την ομορφιά της παιδικής αθωότητας και την ελπίδα για το αύριο που έρχεται!