Μια σιδηροδρομική διάβαση στη μέση του πουθενά. Δύο ξύλινες καμπίνες αντικριστά. Ολόγυρα είναι κίτρινοι λόφοι και ανοιχτός ορίζοντας. Δύο φύλακες: Ο μοναχικός Γιάννης, που δε φεύγει ποτέ από το πόστο του και ο χαλαρός Αντώνης, που ακολουθεί τον ρυθμό του τοπίου. Κάθε τόσο μια φωνή από ένα παλιό ραδιόφωνο αναγγέλλει την άφιξη ενός τρένου. Οι δύο φύλακες κατεβάζουν χειροκίνητα τις ράβδους. Τίποτα δε φαίνεται να διαταράσσει την καθημερινότητά τους, μέχρι να εισβάλει η αγάπη, συντρίβοντας κάθε βεβαιότητα...