ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΖΟΥΣ

Νιώθω δέος όταν σβήνουν τα φώτα

 

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: «3»

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: MOVIE TELLER FILMS, EMPIRE STATE COLLEGE

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΖΟΥΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ: MIKAEL SVANSTROM

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ

ΗΧΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: -

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Α: ΠΑΝΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Β: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΛΟΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Γ: ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ    

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Δ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΡΩΝΙΔΗΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Ε: -

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΜΑΡΙΝΑ  ΜΙΛΩΝΑ

ΜΟΝΤΑΖ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΙΛΑΒΙΟΣ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Διάρκεια 22’, έγχρωμη, format 35mm, έτος παραγωγής 2004.

Η ταινία συμμετέχει στην κατηγορία ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

Ο Δημήτρης Αντζους μας παρουσιάζει το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας. Το Φάντασμα του Μαρκ, ενός μικρού εμπόρου ναρκωτικών, παρακολουθεί με οργή ένα ζευγάρι, που γνωρίζει πολύ καλά, να κάνουν σεξ. Ο άνδρας είναι ο Πάολο, ο πρώην συνεργάτης του στο οργανωμένο έγκλημα, και η κοπέλα είναι η Μάντυ, η πρώην ερωμένη του. Απογοητευμένος, ο Μαρκ σκέφτεται πως πήγαν τα πράγματα στραβά όταν ήταν ακόμη ζωντανός.

Το Φάντασμα σύντομα ανακαλύπτει ότι υπάρχει κάτι παραπάνω που δεν είχε ποτέ καταλάβει σχετικά με τον θάνατό του όταν αρχίζουν και πέφτουν οι μάσκες. Και έπειτα είναι και το ερώτημα των απλήρωτων χρεών, τα οποία, χωρίς αμφιβολία, θα παρθούν από οποιονδήποτε μείνει ακόμα ζωντανός.

Ο Δημήτρης Αντζους γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και από το 1997 ασχολείται με τον κινηματογράφο, αποφοιτώντας στη σχολή Σταυράκου. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έχοντας στην κατοχή του και το Bachelors of science in film studies.

Έχει εργαστεί ως οπερατέρ σε πολλές ταινίες μικρού μήκους, ενώ έχει σκηνοθετήσει άλλες πέντε σπουδαστικές ταινίες…

Τι σημαίνει για εσάς η προπέτεια της παραγωγής μιας μικρού μήκους ταινίας;

Σημαίνει ότι έχεις μπει στα βαθιά και πρέπει να κολυμπήσεις. Είναι μια ατελείωτη πάλη για κάθε στιγμή, δεν διαφέρει καθόλου από μια παρόμοια προπέτεια παραγωγής  μεγάλου μήκους, πρέπει να τα δώσεις όλα.

Τι σημαίνει για εσάς μια συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας;

Είναι πολύ σημαντικό για έναν μικρομηκά Έλληνα κινηματογραφιστή, καθώς και για οποιονδήποτε δημιουργό,  να βρίσκεται στην πατρίδα του και να του δίνεται η δυνατότητα να προβάλλει την δουλειά του σε ένα Φεστιβάλ-Γιορτή της μικρού μήκους ταινίας. Είναι πραγματικά απίθανο το πόσο έχει επενδύσει και πόσο έχει συμβάλλει το Φεστιβάλ Δράμας στην διάδοση της κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα. Μια τέτοια λοιπόν συμμετοχή δεν μπορεί παρά να είναι μια τιμή.

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο και πως αντιλαμβάνεστε εσείς τον συγκεκριμένο χώρο;

Όσο μπορώ να θυμηθώ, ήμουν πάντα λάτρης μιας καλής  ιστορίας, είτε μου την διηγούταν ένα βιβλίο, είτε η γιαγιά μου πριν κοιμηθώ. Στην αρχή δεν ήξερα πως  μπορούσε κανείς να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ήμουν μικρός τότε και όταν έλειπαν οι δικοί μου έπαιζα παιχνίδια ρόλων με τους φίλους μου, ενσαρκώνοντας φανταστικούς χαρακτήρες. Όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον χώρο αυτό, το αντιμετώπισα σαν ένα παιχνίδι ρόλων, μια φυγή από την πραγματικότητα. Έπειτα κατάλαβα ότι ήταν απαραίτητο για την επιβίωση μου.

Τι προσδοκείτε με τη φετινή σας συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας και τι περιμένετε να συμβεί μετά;

Περιμένω αυτό που θα περίμενε οποιοσδήποτε κινηματογραφιστής πριν από κάθε φεστιβάλ. Το δέος όταν σβήνουν τα φώτα και το πρώτο καρέ της ιστορίας σου αρχίζει να προβάλλεται. Αυτό που περιμένω μετά, είναι να το αφήσω να με παρασύρει εκεί όπου μέχρι τότε με πήγαινε μόνο η φαντασία μου.

Το τελικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ταινίας -που θα συμμετάσχει στη Δράμα- απέχει πολύ από το αρχικό πλάνο που είχατε στο μυαλό σας όταν πραγματοποιήσατε τη σύλληψη της ιδέας;

Μπορώ να πω ότι το τελικό αποτέλεσμα έχει φτάσει το 80% σε σχέση με το αρχικό πλάνο. Αν δεν υπήρχαν κάποιες σημαντικές θυσίες από ανθρώπους-συνεργάτες, δεν θα είχαμε φτάσει ούτε στο 20%.

Μια ανεξάρτητη παραγωγή πάντα συναντά πολλά προβλήματα. Πείτε μας λίγα λόγια για τις δυσκολίες που βγήκαν κατά τη δημιουργία της ταινίας που σχετίζονται με τα έξοδα αλλά και την υλοποίηση του στόχου σας…

Να σας πω την αλήθεια, τα προβλήματα ήταν τόσα πολλά οπού θα χρειαζόμουν πολλές σελίδες να τα απαριθμήσω. Ένα από τα πράγματα που συνειδητοποιώ κάθε φορά που αρχίζω να σχεδιάζω μια ανεξάρτητη παραγωγή είναι ότι θα πρέπει με κάθε τρόπο να κρατήσω ζωντανό το όραμα μου ώστε όταν χρειαστεί να το υποστηρίξω τόσο πολύ να ξεπεράσω τον εαυτό μου ξανά και ξανά μέχρι να το πετύχω. Για μένα, το σινεμά είναι σαν την ζωή, όσο πιο πολύ μοχθείς να πετύχεις τον στόχο σου, τόσο πιο πολύ εκείνος απομακρύνεται και κάνει το όλο πράγμα όλο και πιο ενδιαφέρον.

Απευθυνθήκατε σε κάποιον φορέα για να στηρίξει την προσπάθειά σας; Πήρατε υποσχέσεις που έμειναν στα λόγια;

Δεν απευθύνθηκα σε κανέναν φορέα και δεν έκανα καμία προσπάθεια για στήριξη της προσπάθειας. Την ταινία την γυρίσαμε μόνοι μας με την βοήθεια ανθρώπων που τους αρέσει πολύ το σινεμά.

Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για την ταινία σας; Τι περιέχει από την υπόθεση της;

Αρχικά, ο τίτλος της ταινίας ήταν «3some» αλλά επειδή πίστευα ότι απλώς είναι ένας τίτλος τον συντόμευσα σε «3». Το «3» είναι μια ιστορία 3 ανθρώπων οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να υποφέρουν ο ένας τον άλλον σε μια κόλαση ανθρώπινης απληστίας και διαφθοράς. Είναι η δεύτερη ταινία από μια τριλογία.

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη ταινία σας;

Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία με γνήσιους κανόνες φιλμ-νουάρ, σαν λάτρης του είδους. Έπειτα ήταν ένα προσωπικό στοίχημα αν θα μπορούσα να πω μια ιστορία 3 χαραχτήρων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ένας ακόμη λόγος ήταν ότι ήθελα να γυρίσω μια ταινία σε ένα δωμάτιο.

Εμπνευστήκατε την ταινία σας ψάχνοντας μια νέα ματιά των πραγμάτων;

Δεν θα το αποκαλούσα ακριβώς νέα ματιά των πραγμάτων, αλλά για μένα το να ασχοληθώ με ένα είδος σαν το φιλμ-νουάρ ήταν μια έμπνευση  από μόνη της.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να περάσετε από την ταινία σας;

Ουσιαστικά θέλω να περάσω δύο μηνύματα. Το πρώτο είναι να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να επανεξετάσουν τις δικές τους σχέσεις σκεπτόμενοι την μοίρα των ηρώων της ταινίας. Το δεύτερο είναι να τρέξουν και να κάνουν την δική τους ταινία.

Οι ήρωες σας είναι αληθινοί ή κατασκεύασμα της φαντασίας σας;

Οι ήρωες της ταινίας είναι αληθινοί άνθρωποι του περιθωρίου οι οποίοι πολεμούν τους δαίμονες τους κάθε στιγμή προσπαθώντας να σωθούν(μάταια). Θα μπορούσαν να είναι και οι ήρωες της διπλανής μας πόρτας .Θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας που προσπαθεί να αφήσει το παρελθόν του πίσω και να κάνει μια καινούργια αρχή.

Το ταξίδι της δημιουργίας είναι σημαντικότερο από την διάκριση;

Αναμφισβήτητα, είναι ο απόλυτος νικητής οποιασδήποτε διάκρισης. Η διάκριση πάντα υπηρετεί την δημιουργία.

Σε περίπτωση που σας επιλέξει η επιτροπή και κερδίσετε κάποιο από τα βραβεία θα συμμετάσχετε και του χρόνου στον θεσμό;

Με μεγάλη μου χαρά και τιμή.

Επιλέξατε να δημιουργείτε ταινίες μικρού μήκους γιατί είναι το «αναγκαστικό» πέρασμα στις ταινίες μεγάλου μήκους ή επειδή σημαίνει κάτι παραπάνω για εσάς;

Ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι. Ήμουν πάντα της άποψης ότι μια μικρού μήκους ταινία δεν λειτουργεί πάντα σαν πέρασμα. Είναι ένα είδος από μόνο του. Προσωπικά, η μικρού μήκους ταινία είναι πιο μεγάλη πρόκληση για μια ιστορία να ειπωθεί. Τα περιθώρια της αφήγησης είναι πιο περιορισμένα. Αν το δεις από άλλη σκοπιά, σαφώς και θα αποτελέσει πέρασμα με την έννοια ότι κάπου πρέπει να φας τα μούτρα σου, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πειραματιστείς. Η μικρού μήκους είναι η καλύτερη ευκαιρία που έχεις να δοκιμάσεις την αφήγηση σου.

Οι ταινίες μικρού μήκους είναι για τους «ρομαντικούς» σκηνοθέτες ή για αυτούς που δεν έχουν τα μέσα να κάνουν ταινία μεγάλου μήκους;

Οι ταινίες μικρού μήκους είναι εκείνα τα μικρά αριστουργήματα που βάζουν τα γυαλιά σε τόσες ταινίες μεγάλου μήκους οπού οι σκηνοθέτες θα εύχονταν να είχαν κάνει αρκετές για να καλυτερεύσουν την τέχνη της αφήγησης τους. Δυστυχώς η αντίληψη που υπάρχει για τις μικρού μήκους ταινίες είναι τόσο κλισαρισμένη όπου δεν αφήνει περιθώρια για βελτίωση του είδους. Κρίμα που ζούμε σε μια χώρα που δεν αναγνωρίζει κάποια πράγματα. 

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια στον χώρο του κινηματογράφου;

Να ολοκληρώσουμε την εταιρία παραγωγής που ετοιμάζουμε με φίλους κινηματογραφιστές και να συνεργαζόμαστε με ανθρώπους που κοιμούνται και ξυπνούν με την εμμονή της μαγείας του σινεμά.

Τι είναι αυτό που κάνει σημαντική την τέχνη στη ζωή του ανθρώπου;

Την ανάγκη για ανανέωση και παράταση της ζωής του.