ΜΑΡΣΑ ΜΑΚΡΗ

Μου αρέσουν οι σύνθετοι χαρακτήρες

 

ΤΙΤΛΟΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: ΣΤΕΓΝΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΡΤ, ΤΖΙΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΣΑ ΜΑΚΡΗ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΜΑΡΣΑ ΜΑΚΡΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΪΣΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΗΧΟΣ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΗΝΑΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Α: ΑΛΕΚΟΣ ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Β: ΤΑΤΙΑΝΑ ΛΥΓΑΡΗ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Γ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Δ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΛΕΖΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ Ε: ΣΑΝΝΥ ΧΑΤΖΗΑΡΓΥΡΗ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΕΝΤΕΖ-ΛΑΖΑΡΗΣ, ΝΤΙΝΗ ΡΕΝΤΗ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΘΕΑΝΩ ΚΑΠΝΙΑ

ΜΟΝΤΑΖ: ΤΑΚΗΣ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Διάρκεια 24’, έγχρωμη, Format 35mm, 1.66, έτος παραγωγής 2005.

Η ταινία συμμετέχει στο φεστιβάλ στην κατηγορία ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

 

Το «Στεγνό καθάρισμα» είναι μια μικρή ιστορία για την αντιφατικότητα του έρωτα και το ανέφικτο της αγάπης. Βρίσκουμε τον Σωτήρη, ιδιοκτήτη συνοικιακού καθαριστηρίου  ακριβώς την περίοδο που ετοιμάζεται να αποκαλύψει τον αβάσταχτο έρωτά του στην φαρμακόγλωσσα της γειτονιάς. Στην αγωνία του για να την εντυπωσιάσει με την μεγαλοψυχία και τη γενναιότητά του, σκαρώνει μια σπαραχτική και τραγελαφική παρωδία θεατρικού δρώμενου.

Η Μάρσα Μακρή πραγματοποίησε σπουδές κινηματογράφου στο UCLA & θεάτρου στο Stella Adler Institute. Σεμινάρια με, J. Grotowski, E. Barba,  S. Terayama, P. Schumman & C. Young. «To ταμένο», συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό (selection officielle) του φεστιβάλ Καννών-2003. Ακολουθούν οι απαντήσεις της…

Τι σημαίνει για εσάς η προπέτεια της παραγωγής μιάς μικρού μήκους ταινίας;

Η κατασκευή ενός κινηματογραφικού έργου είναι πάντα μια συγκλονιστική εμπειρία και μια απολαυστική  περιπέτεια.   

Τι σημαίνει για εσάς μια συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας;

Καλώς ή κακώς η πορεία μιας ταινίας είναι συνυφασμένη και με την συμμετοχή σε φεστιβάλ. Η «Δράμα» είναι το εθνικό μας φεστιβάλ, πριν πολλά-πολλά χρόνια με τίμησε με μια διάκριση και από τότε της έχω μια αδυναμία. Μου αρέσει να γνωρίζω Έλληνες κινηματογραφιστές με πάθος και έρωτα για την τέχνη.

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο και πως αντιλαμβάνεστε εσείς τον συγκεκριμένο χώρο;

Όταν ήμουν μικρό κι εγώ έπαθα μια τρέλα και ήθελα να γίνω καλλιτέχνης. ταν ρώτησαν τον Francis Bacon, τον τεράστιο Αγγλο ζωγράφο, αν ξανάρχιζε από την αρχή τι θα ήθελε να κάνει, απάντησε: Σκηνοθέτης. Οπότε γιατί εγώ να θέλω να γίνω ζωγράφος; Και τελικά στο τέλος του 20ου, αρχές 21ου αιώνα το εκφραστικό πεδίο της κινούμενης εικόνας είναι απεριόριστα ελεύθερο και δημιουργικό.

Τι προσδοκείτε με τη φετινή σας συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας και τι περιμένετε να συμβεί μετά;

Το «μετά» είναι άγνωστο και γενικά δεν προσδοκώ. Όσον αφορά την φετινή συμμετοχή της ταινίας μου ελπίζω να έχει κάτι το καινούργιο, το ενδιαφέρον, ίσως σημαντικό να πει η «οπτική μου γωνία» και στην αφήγηση και στη γραφή. 

Το τελικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ταινίας -που θα συμμετάσχει στη Δράμα- απέχει πολύ από το αρχικό πλάνο που είχατε στο μυαλό σας όταν πραγματοποιήσατε τη σύλληψη της ιδέας;

Οραματίστηκα μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα κι αλληλοδιαδοχή ρυθμών. Είχα την ευλογία όλοι μου οι συνεργάτες, να εμπλακούν και να εμπνευστούν με την καρδιά τους. Το αποτέλεσμα είναι ανώτερο από τη σύλληψη, απλά και μόνο γιατί εμπεριέχει τη δημιουργικότητα πολλών.

Μια ανεξάρτητη παραγωγή πάντα συναντά πολλά προβλήματα. Πείτε μας λίγα λόγια για τις δυσκολίες που βγήκαν κατά τη δημιουργία της ταινίας που σχετίζονται με τα έξοδα αλλά και την υλοποίηση του στόχου σας…

Το οικονομικό ζήτημα του ελληνικού κινηματογράφου παραμένει μια ελληνική τραγωδία. Αυτή η ταινία είχε την συμπαράσταση του μικροφίλμ της ΕΡΤ,  είναι απλό, χωρίς αυτή τη βοήθεια αυτή η ταινία, αυτή που είναι, δεν θα μπορούσε να γίνει.

Απευθυνθήκατε σε κάποιον φορέα για να στηρίξει την προσπάθειά σας; Πήρατε υποσχέσεις που έμειναν στα λόγια;

Το κάναμε και αυτό. Παρόλο που τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές μικρού μήκους «σκίζουν» και εκπροσωπούν τον ελληνικό κινηματογράφο και την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, οι Έλληνες έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Γιατί; Τα γνωστά!

Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για την ταινία σας; Τι περιέχει από την υπόθεση της;

Είναι ένα λογοπαίγνιο, μια ποιητική μεταφορά. Ο κεντρικός ήρωας είναι ιδιοκτήτης καθαριστηρίου, η καθαριότητα εκτός από επάγγελμα γίνεται μέσα του και μια μεταφυσική εμμονή, ο δρόμος προς την ελευθερία, η σωτηρία.

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη ταινία σας;

Μου αρέσουν οι ιστορίες που απαντούν με ερωτήματα, οι σύνθετοι χαρακτήρες. Ήθελα μια ιστορία που να περνάει από την επιφάνεια των πραγμάτων στο ψυχολογικό βάθος.

Εμπνευστήκατε την ταινία σας ψάχνοντας μια νέα ματιά των πραγμάτων;

Μόνο έτσι δεν γίνεται;

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να περάσετε από την ταινία σας;

Δεν μου αρέσουν τα μηνύματα και οι βεβαιότητες. Δεν μου αρέσει καθόλου το μανιπουλάρισμα του θεατή. Θέλω πάντα να μένει ένας χώρος ώστε αυτός που βλέπει να συμμετέχει, όχι μόνο με το συναίσθημα. 

Οι ήρωες σας είναι αληθινοί ή κατασκεύασμα της φαντασίας σας;

Απόλυτα αποκυήματα της φαντασίας μας.

Το ταξίδι της δημιουργίας είναι σημαντικότερο από την διάκριση;

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί, για έναν καλλιτέχνη, με την διαδικασία του να παίρνει μορφή και κατ’ επέκταση οντότητα μια σειρά ιδεών. Βέβαια και οι διακρίσεις καλές είναι, δεν με χαλάνε καθόλου.

Σε περίπτωση που σας επιλέξει η επιτροπή και κερδίσετε κάποιο από τα βραβεία θα συμμετάσχετε και του χρόνου στον θεσμό;

Who knows?!

Επιλέξατε να δημιουργείτε ταινίες μικρού μήκους γιατί είναι το «αναγκαστικό» πέρασμα στις ταινίες μεγάλου μήκους ή επειδή σημαίνει κάτι παραπάνω για εσάς;

Μου είναι αδύνατο να κάνω το διαχωρισμό. Η χρονική διάρκεια είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Αυτό που έχει σημασία για μένα είναι το να είμαι 100% μέσα στο στόχο, δηλαδή μέσα στο όραμα.

Οι ταινίες μικρού μήκους είναι για τους «ρομαντικούς» σκηνοθέτες ή για αυτούς που δεν έχουν τα μέσα να κάνουν ταινία μεγάλου μήκους;

Αν η έκφραση ρομαντικός υπονοεί το ευαίσθητος, γνωρίζω αρκετούς  ωμούς που έχουν πατήσει πάνω στη συγκεκριμένη φόρμα για να αποκτήσουν κύρος μέσα στο χώρο. Εδώ που ζούμε να λέμε πάλι καλά.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια στον χώρο του κινηματογράφου;

Είναι αυτό που δεν λένε και η σάρκα και το πνεύμα πρόθυμο, αλλά… Θα δούμε… Κάθε ταινία έχει ανάγκη πολλούς και πολλά και κυρίως χρειάζεται ταλαντούχους, πρόθυμους, δημιουργικούς συντελεστές σε όλους τους τομείς- και πριν και στη διάρκεια και μετά. Κάτι κάνουμε… Θα δείξει.

Τι είναι αυτό που κάνει σημαντική την τέχνη στη ζωή του ανθρώπου;

Η τέχνη είναι η μνήμη, η γλώσσα, η προβολή στο μέλλον, είναι οι ακτίνες Χ που βλέπουν κάτω από τις κρούστες που θωρακίζουν τις αδυναμίες τους οι κοινωνίες και τα πρόσωπα. Είναι ο μοναδικός χώρος όπου η αντιφατικότητα έχει νόημα, εκεί όπου το αίνιγμα είναι ωραιότερο από την λύση.