-Το Κέντρο Κινηματογράφου θα δώσει 5 βραβεία. Το ένα είναι για την καλύτερη ταινία «κοινωνικού προβληματισμού», στη μνήμη της Τώνιας Μαρκετάκη και είναι ύψους 8.000 ευρώ. ¶λλα 3 βραβεία, θα δώσει σε αντίστοιχο αριθμό σκηνοθετών, ύψους 5.000 ευρώ. Η επιλογή για αυτά γίνεται από ειδική επιτροπή του ΕΚΚ. Υπάρχει επίσης το βραβείο «Έλληνες του Κόσμου», ύψους 5.000 ευρώ, χρήματα τα οποία δίνει το ΕΚΚ, αλλά η επιλογή γίνεται από την κριτική επιτροπή του φεστιβάλ.

Εξάλλου φέτος έχουμε χρηματοδότηση την παραγωγή 8 ταινιών που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ Δράμας.

-Περίπου όπως και τις άλλες φορές. Είναι ένα χαλαρό φεστιβάλ, όχι γραφειοκρατικό, που αισθάνεται κανείς άνετα να κινηθεί. Σε ότι αφορά τις ταινίες δεν θα έλεγα ότι ήταν μια ιδιαίτερα καλή χρονιά, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Δεν θα έλεγα ότι η φετινή χρονιά ήταν εντυπωσιακή σαν καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αλλά υπήρχαν και πολύ ωραίες ταινίες.

-Υπάρχει το πρόγραμμα «μικρογραφίες» και ο κανονισμός των χρηματοδοτήσεων μιλάει για 12 ταινίες, το maximum, το χρόνο. Εμείς ωστόσο, φέτος εντάξαμε στο πρόγραμμα περισσότερες γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να ενισχύουμε τα νέα παιδιά για να κάνουν ταινίες. Από εκεί και πέρα υπάρχει πάντα το χρηματικό πρόβλημα, κάτι που λέμε και ξαναλέμε, καθώς δεν έχουμε τα χρήματα που θα θέλαμε για να στηρίξουμε τον κινηματογράφο. Πολύ πρόσφατα, «στήσαμε» ένα καινούριο πρόγραμμα, το οποίο βέβαια θέλει ακόμα πολύ δουλειά και οργάνωση. Μέσα από αυτό θα ενισχύουμε, με λίγα λεφτά, πολύ νέα παιδιά, ηλικίας 12 με 23 ετών, για να κάνουν ταινίες. Εφ’ όσον έχουν μία ωραία ιδέα, θα τα ενημερώνουμε για το τι δυνατότητες δίνει αυτό το πρόγραμμα, θα βάζουμε έναν άνθρωπο δίπλα τους που θα τους βοηθήσει να κάνουν μία μικρού μήκους ταινία, διάρκειας μέχρι 5΄.

-Δεν θα γίνεται με τα σχολεία, καθώς ακόμη δεν υπάρχει η σχετική συνεννόηση με το Υπουργείο, από το οποίο βεβαίως θα ζητηθεί να συνδράμει. Σε αυτό το στάδιο όμως, όταν απευθυνθεί σε εμάς κάποιος νέος, θα τον βοηθήσουμε να προχωρήσει την ιδέα του, δίνοντάς του μηχανές για γύρισμα και υλικό που χρειάζεται για τη δημιουργία της ταινίας, σε συνεργασία με σπόνσορες.

-Υπήρξε όντως μία καθίζηση, τα πράγματα όμως πλέον έχουν αλλάξει. Έχει εγκριθεί η χρηματοδότηση πολλών ταινιών και υπάρχουν σχέδια και για μικρού και για μεγάλου μήκους. Εμείς, σα νέα διοίκηση, αναλάβαμε υπό τον όρο ότι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε τις χρηματοδοτήσεις, αλλιώς δεν έχει νόημα. Το Μάιο εγκρίναμε τη χρηματοδότηση 10 ταινιών μικρού μήκους, ενώ θα γυριστούν πάνω από 10 μεγάλου μήκους ταινίες μέσα από τα διάφορα προγράμματα του ΕΚΚ. Πρέπει να πω επίσης ότι από τα τέλη Σεπτεμβρίου, αρχίζουν και πάλι οι χρηματοδοτήσεις. Όλα αυτά βέβαια χρειάζονται υποστήριξη και χρήματα, τα οποία περιμένουμε από το Υπουργείο Πολιτισμού, γιατί μέχρι στιγμής έχουμε πάρει πολύ λίγα και «ζούμε» με τη λεγόμενη «επιστροφή φόρου».

Ο κ. Βουλγαράκης έχει δηλώσει ότι θα στηρίξει τον προϋπολογισμό του Κέντρου και θα μας δώσει αυτά που έχουμε ζητήσει. Πιστεύουμε ότι σύντομα θα δοθούν οι χρηματοδοτήσεις γιατί οι ταινίες, οι παραγωγές, τρέχουν.

-Οι δυσκολίες σε μία ταινία μικρού μήκους κυρίως εστιάζονται στο γεγονός ότι ο παραγωγός δεν περιμένει να κάνει απόσβεση της επένδυσής του. Δεν περιμένει να κάνει εισιτήρια, τουλάχιστον αυτό είναι το σύνηθες. Μια ταινία μικρού μήκους δεν είναι προϊόν που το εμπορεύεσαι, αλλά είναι μια επένδυση που την κάνεις για να βοηθήσεις κάποιον νέο άνθρωπο να γυρίσει την ταινία του. Συνήθως οι ιδιώτες παραγωγοί δίνουν τεχνικό εξοπλισμό για το γύρισμα της ταινίας, έτσι αν δεν δώσουμε εμείς χρήματα, σαν κρατικός χρηματοδοτικός φορέας, τότε ποιος θα δώσει;

-Γενικά η προώθηση των ταινιών μικρού μήκους γίνεται συνήθως μέσω Φεστιβάλ. Πολλές φορές γίνεται προσπάθεια να προβάλλονται μαζί ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Στα film center στην Αθήνα το ΕΚΚ έχει συμβληθεί με κάποιες αίθουσες ώστε να παίζουν ταινίες, είτε μαζί με μεγάλου μήκους είτε μόνο μικρού, σε μία ζώνη. Εμείς κάνουμε τον προγραμματισμό. Είναι ότι καλύτερο νέοι άνθρωποι να βλέπουν ταινίες και παράλληλα να διασκεδάζουν.

Θέλω να τονίσω ότι αυτό το διάστημα «κλείνουμε» μία σημαντική συμφωνία με μια Καναδική εταιρεία, η οποία θα προωθεί ταινίες μικρού μήκους, παλιές και καινούριες, σε δύο κανάλια σε ΗΠΑ και Καναδά, τα οποία βέβαια θα πληρώνουν. Αν αυτή η εταιρεία αγοράσει και ελληνικές ταινίες, καταλαβαίνετε πόσο καλό είναι αυτό, καθώς κάποια χρήματα θα «μπούνε» στην τσέπη των παραγωγών. Θα είναι μία βοήθεια, ένα σημαντικό βήμα. Μακάρι να πάνε όλα καλά. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός να παίζονται ταινίες μικρού μήκους.

-Ναι, θα συνιστούσα «προπαντός ψυχραιμία». Δεν πρέπει να πανικοβαλλόμαστε και, το Φεστιβάλ Δράμας το έχει αυτό. Ακόμα και όταν δεις μία ταινία που δεν σε ικανοποιεί απόλυτα, λες «δεν πειράζει, ήταν μια προσπάθεια, νέος άνθρωπος είναι, θα προσπαθήσει του χρόνου να κάνει καλύτερη ταινία». Δεν είναι καταστροφή αν μια ταινία μικρού μήκους δεν είναι τέλεια, ούτε στο μεγάλου μήκους είναι καταστροφή αλλά εκεί είναι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς τα χρήματα είναι περισσότερα και υπάρχουν άλλες απαιτήσεις.

Εδώ, γίνεται μια προσπάθεια, για καλό είναι. Μακάρι του χρόνου να υπάρχουν καλύτερες ταινίες και το μεθεπόμενο χρόνο να υπάρχουν ακόμα καλύτερες. Δεν πρέπει όμως, να μας πιάνει πανικός όταν βλέπουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν και το λέω αυτό γιατί είδα μερικές αντιδράσεις του τύπου «μα αυτή η ταινία…». Γενικά στο μικρού μήκους πρέπει να είμαστε πιο ανεκτικοί, να ξέρουμε με τι ηρωισμό γυρίζονται, να ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. Πρέπει επίσης, να θυμόμαστε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει μια σχολή κινηματογραφίας για να μας μάθει να κάνουμε ταινίες κι αυτό μακάρι κάποια στιγμή να λυθεί επιτέλους, ώστε μετά από 20-30 χρόνια, να αρχίσουμε να έχουμε καλύτερες ταινίες, γιατί –ακόμα και στην περίπτωση που σήμερα γίνει μία σχολή- θέλει μεγάλο διάστημα για να γίνουν ορατά τα αποτελέσματα. Είναι μια επένδυση μακροπρόθεσμη.