26/9/2009 | Κατερίνα Πολύζου
Αποτίμηση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος
32ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
15ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ digi2009 - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
21-26 Σεπτεμβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου 2009
Κριτικός Σχολιασμός- Αποτίμηση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος από την Elizabeth Marschan
Στο αίθριο των γραφείων του φεστιβάλ έγινε σήμερα Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου, ο σχολιασμός και η αποτίμηση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος από την Elizabeth Marschan.
«Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι ήταν μεγάλη χαρά για μένα να συμμετάσχω στο φεστιβάλ και να έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Θα μιλήσω εδώ από την οπτική κάποιου ο οποίος εμπλέκεται στην επιλογή των ταινιών μικρού μήκους. Ομολογώ ότι είναι πολύ δύσκολη η δουλειά μας, καθώς πρέπει να δημιουργούμε μια ισόρροπη επιλογή σ’ ένα φεστιβάλ παρόλο που παρακολουθούμε πολλές ταινίες. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η επιλογή του να έρθω στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Πριν από πέντε χρόνια ήμουν στην Επιτροπή, παρακολούθησα έναν ολόκληρο διαγωνισμό και έμαθα κάποια πράγματα καινούρια για μένα. Βλέποντας λοιπόν τις 70 ταινίες εντυπωσιάστηκα από το πόσες πολλές ταινίες μυθοπλασίας συμμετέχουν σε αυτό εδώ το φεστιβάλ και πόσα λίγα ντοκιμαντέρ και animation. Επίσης συνειδητοποίησα ότι όλες αυτές οι ταινίες παρουσιάστηκαν σε φιλμ 35 mm- κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας- έτσι θεωρώ ότι το φεστιβάλ της Δράμας είναι ένα από τα τελευταία αν όχι το τελευταίο των Μοϊκανών όσον αφορά τον τομέα αυτό.
Η πολιτική του φεστιβάλ είναι ένα πολύ σημαντικό εγχείρημα. Χωρίς να θέλω να αλλάξω την πολιτική που υπάρχει στο ντοκιμαντέρ θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν πολλά δημιουργικά ντοκιμαντέρ εκεί έξω και περιμένουν. Έτσι λοιπόν συγχωρήστε με αλλά θα ήθελα να συστήσω στους δημιουργούς να επιλέγουν στο εξής και ντοκιμαντέρ γιατί δεν βρήκα πολλά σημαντικά ντοκιμαντέρ σ’ αυτήν την επιλογή. Ίσως αποτελεί εξαίρεση ένα Φιλανδικό έργο το οποίο έχει και κάποια στοιχεία animation.
Βλέπω ότι υπάρχει λιγότερο ενδιαφέρον στο να δεχτούμε τα ντοκιμαντέρ σε βίντεο τα οποία μετά μεταφέρονται σε ταινίες τα οποία μπορείτε να δείτε ότι έχουνε μία χαμηλή ποιότητα εικόνας όπως η ταινία από την Ινδία σχετικά με την παιδική εργασία.
Η πλειονότητα των ταινιών σ’ αυτόν τον διαγωνισμό είναι ταινίες μυθοπλασίας, ένα κύμα εντυπώσεων και δημιουργικής σκέψης από μεγάλο αριθμό χωρών τα οποία αποτελούν καινοτομία από πολλές απόψεις. 51 δουλειές εκπροσωπούν τον παραδοσιακό τρόπο δημιουργίας ταινιών –που είναι καλό- και πολλά από αυτά είναι ταινίες δημιουργών που κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στο χώρο του κινηματογράφου. Κάποιες ταινίες είναι πολύ καλές δουλειές.
Θα ήθελα επίσης να αναφέρω κάποιες ταινίες που μου άρεσαν πάρα πολύ. Πρόκειται για το Ισραηλινό έργο «Δίπλωμα», είναι μια ταινία 20 λεπτών και ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε ό χρόνος διότι η δομή ήταν καταπληκτική, η ιστορία πολύ ενδιαφέρουσα και υπήρχε μια προσέγγιση που θύμιζε ντοκιμαντέρ. Έχει να κάνει με κάποιους νέους που προσπαθούν να πάνε σε σχολεία και να αποφοιτήσουν, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρνουν. Επίσης εμπλέκει μια σχέση αδερφής και αδερφού που είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.
Έχω διαφορετικές εντυπώσεις επίσης από κάποιες άλλες ταινίες μυθοπλασίας όπως το «Family Matters». Αυτές οι ταινίες μυθοπλασίας διαπραγματεύονται τις σχέσεις μεταξύ οικογενειών που είναι ένα θέμα μάλλον τυπικό. Υπήρχαν αρκετές ταινίες από την Ταιβάν και τη Γαλλία οι οποίες είχανε πολύ ευρηματικές ιστορίες.
Κάποιες άλλες τάσεις στις ταινίες μυθοπλασίας που είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και αποτελούν πολύ σημαντικό ζήτημα είναι αυτές οι οποίες εστιάζουν στο θέμα της μετανάστευσης. Είδα τουλάχιστον 3 τέτοιες ταινίες. Και επειδή ακριβώς ζούμε σε έναν κόσμο όπου επικρατεί η βίαιη συμπεριφορά, κυριαρχεί η τάση να γίνονται ταινίες με βίαιες πράξεις και απωθητικές συμπεριφορές στο περιεχόμενό τους. Μία ταινία από αυτόν τον τομέα που μου άρεσε είναι μία Πολωνική από ένα σχολείο στο Lodz το «ECHO», διάρκειας 14 λεπτών μόνο. Στην ταινία αυτή υπήρχε μεγάλη ένταση και βία χωρίς όμως να δούμε μια σταγόνα αίματος στην οθόνη… Ωστόσο ζήσαμε μία ιστορία τρόμου που προκάλεσαν οι νέοι. Όσον αφορά τις ταινίες μυθοπλασίας που αποτελούν πειραματισμούς με μεγάλη χαρά και μεγάλη ικανοποίηση είδα κάποιες ταινίες και θα ήθελα να συγχαρώ όλους αυτούς που συμμετείχαν σε αυτή την κατηγορία των ταινιών. Είδα επίσης ταινίες από την Αργεντινή και την Παραγουάη. Ήταν πολύ καλή δουλειά, ιδιαίτερα ο ήχος- και το εκτίμησα ιδιαιτέρως. Μετά είχαμε την Eija- Liisa Ahtila -γνωστή μορφή των media και διεθνούς φήμης καλλιτέχνιδα η οποία είναι συμπατριώτισσα μου και η δουλειά της είναι αυτοβιογραφική. Γνωρίζω την ιστορία της και θεωρώ πως είναι μία πολύ καλή ταινία.
Επίσης μία ακόμα ταινία, η «Όπερα» που μοιάζει με ντοκιμαντέρ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για μένα. Δημιουργός της μία καλλιτέχνιδα και φωτογράφος επίσης γνωστή στις εκθέσεις τέχνης. Η ταινία της είναι πειραματική, μυθοπλασίας με στοιχεία ντοκιμαντέρ.
Στη συνέχεια, μια ακόμα ταινία που με εντυπωσίασε, με συγκίνησε και μου τράβηξε την προσοχή είναι το «Liminal» από τις Η.Π.Α. Τέτοιου είδους ταινίες πρέπει να παρουσιάζονται. Είναι ευθύνη των φεστιβάλ να προβάλουν νέες δουλειές με νέες τεχνικές και προσεγγίσεις ως προς τον κινηματογράφο. Ο δημιουργός είναι κάποιος ο οποίος προέρχεται από το θέατρο και αυτό είναι προφανές.
Όσον αφορά το animation υπάρχουν πολύ καλές δουλειές και ταινίες για τη δημιουργία των οποίων υπήρχε μια διαφορετική προσέγγιση. Αυτές είναι το «Garbage Angels» από τον Καναδά και του «Fantasmagorie» του 2008, βασισμένο σε ένα φιλμ του Emile Cohl’s και συνδυάζει τους υπολογιστές με το classic animation. Θα μπορούσαν βέβαια να υπάρχουν ακόμα περισσότερες…
Κάποια άλλα χαρακτηριστικά που με εντυπωσίασαν, είναι ότι είδα ταινίες από την Λατινική Αμερική. Το «En Agosto» ήταν η πρώτη ταινία και το «Rojo Red» η δεύτερη, η οποία και συγκαταλέγεται στην κατηγορία μυθοπλασίας αλλά για μένα έχει πολλά έντονα στοιχεία animation.
Αυτό μας κάνει να μιλάμε για διασταυρωμένα animadocs τα οποία επινοήθηκαν πριν από 10 χρόνια είναι ένας συνδυασμός ντοκιμαντέρ με τεχνικές animation. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα βλέπουμε συχνά. Οι τεχνικές είναι πολλές, ποικίλουν και γίνονται από ταλαντούχους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλές τέτοιες ενδιαφέρουσες δουλειές, πολύ συνηθισμένες όμως διότι σημαντικό ρόλο παίζει το μοντάζ.
Επιπλέον πρέπει να αναφερθώ και σε κάποιες ελληνικές ταινίες. Παρακολούθησα πέντε από αυτές οι οποίες συμμετείχαν στο Διεθνές Διαγωνιστικό, αλλά και στο Εθνικό του Φεστιβάλ. Δύο από αυτές μου άρεσαν πολύ και είχαν να κάνουν με προσωπικές ιστορίες. Πράγματι, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα να δω τι μπορούν να παράγουν οι νέοι Έλληνες δημιουργοί χρησιμοποιώντας νέες καινοτόμες τεχνικές, προσθέτοντας παράλληλα κάποιες νότες μυθοπλασίας.
Επίσης την προσοχή μου τράβηξε και μία Κυπριακή ταινία, η οποία πραγματεύεται την παγκοσμιοποίηση, τη βία και τη μετανάστευση. Εδώ συνδυάζονται στοιχεία που είδα σε πολλές διαφορετικές ταινίες. Είναι βαρύ το έργο και ο δημιουργός είναι εξαιρετικά ταλαντούχος και του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία».
(Για το Γραφείο Τύπου: Χρήστος Κούτρας)
Γραφείο Τύπου
Κατερίνα Πολύζου
Τηλέφωνο: 6948484242
2521047693
e-mail: fedra_po@otenet.gr
15ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ digi2009 - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
21-26 Σεπτεμβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου 2009
Κριτικός Σχολιασμός- Αποτίμηση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος από την Elizabeth Marschan
Στο αίθριο των γραφείων του φεστιβάλ έγινε σήμερα Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου, ο σχολιασμός και η αποτίμηση του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος από την Elizabeth Marschan.
«Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι ήταν μεγάλη χαρά για μένα να συμμετάσχω στο φεστιβάλ και να έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Θα μιλήσω εδώ από την οπτική κάποιου ο οποίος εμπλέκεται στην επιλογή των ταινιών μικρού μήκους. Ομολογώ ότι είναι πολύ δύσκολη η δουλειά μας, καθώς πρέπει να δημιουργούμε μια ισόρροπη επιλογή σ’ ένα φεστιβάλ παρόλο που παρακολουθούμε πολλές ταινίες. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η επιλογή του να έρθω στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Πριν από πέντε χρόνια ήμουν στην Επιτροπή, παρακολούθησα έναν ολόκληρο διαγωνισμό και έμαθα κάποια πράγματα καινούρια για μένα. Βλέποντας λοιπόν τις 70 ταινίες εντυπωσιάστηκα από το πόσες πολλές ταινίες μυθοπλασίας συμμετέχουν σε αυτό εδώ το φεστιβάλ και πόσα λίγα ντοκιμαντέρ και animation. Επίσης συνειδητοποίησα ότι όλες αυτές οι ταινίες παρουσιάστηκαν σε φιλμ 35 mm- κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας- έτσι θεωρώ ότι το φεστιβάλ της Δράμας είναι ένα από τα τελευταία αν όχι το τελευταίο των Μοϊκανών όσον αφορά τον τομέα αυτό.
Η πολιτική του φεστιβάλ είναι ένα πολύ σημαντικό εγχείρημα. Χωρίς να θέλω να αλλάξω την πολιτική που υπάρχει στο ντοκιμαντέρ θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν πολλά δημιουργικά ντοκιμαντέρ εκεί έξω και περιμένουν. Έτσι λοιπόν συγχωρήστε με αλλά θα ήθελα να συστήσω στους δημιουργούς να επιλέγουν στο εξής και ντοκιμαντέρ γιατί δεν βρήκα πολλά σημαντικά ντοκιμαντέρ σ’ αυτήν την επιλογή. Ίσως αποτελεί εξαίρεση ένα Φιλανδικό έργο το οποίο έχει και κάποια στοιχεία animation.
Βλέπω ότι υπάρχει λιγότερο ενδιαφέρον στο να δεχτούμε τα ντοκιμαντέρ σε βίντεο τα οποία μετά μεταφέρονται σε ταινίες τα οποία μπορείτε να δείτε ότι έχουνε μία χαμηλή ποιότητα εικόνας όπως η ταινία από την Ινδία σχετικά με την παιδική εργασία.
Η πλειονότητα των ταινιών σ’ αυτόν τον διαγωνισμό είναι ταινίες μυθοπλασίας, ένα κύμα εντυπώσεων και δημιουργικής σκέψης από μεγάλο αριθμό χωρών τα οποία αποτελούν καινοτομία από πολλές απόψεις. 51 δουλειές εκπροσωπούν τον παραδοσιακό τρόπο δημιουργίας ταινιών –που είναι καλό- και πολλά από αυτά είναι ταινίες δημιουργών που κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στο χώρο του κινηματογράφου. Κάποιες ταινίες είναι πολύ καλές δουλειές.
Θα ήθελα επίσης να αναφέρω κάποιες ταινίες που μου άρεσαν πάρα πολύ. Πρόκειται για το Ισραηλινό έργο «Δίπλωμα», είναι μια ταινία 20 λεπτών και ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε ό χρόνος διότι η δομή ήταν καταπληκτική, η ιστορία πολύ ενδιαφέρουσα και υπήρχε μια προσέγγιση που θύμιζε ντοκιμαντέρ. Έχει να κάνει με κάποιους νέους που προσπαθούν να πάνε σε σχολεία και να αποφοιτήσουν, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρνουν. Επίσης εμπλέκει μια σχέση αδερφής και αδερφού που είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.
Έχω διαφορετικές εντυπώσεις επίσης από κάποιες άλλες ταινίες μυθοπλασίας όπως το «Family Matters». Αυτές οι ταινίες μυθοπλασίας διαπραγματεύονται τις σχέσεις μεταξύ οικογενειών που είναι ένα θέμα μάλλον τυπικό. Υπήρχαν αρκετές ταινίες από την Ταιβάν και τη Γαλλία οι οποίες είχανε πολύ ευρηματικές ιστορίες.
Κάποιες άλλες τάσεις στις ταινίες μυθοπλασίας που είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και αποτελούν πολύ σημαντικό ζήτημα είναι αυτές οι οποίες εστιάζουν στο θέμα της μετανάστευσης. Είδα τουλάχιστον 3 τέτοιες ταινίες. Και επειδή ακριβώς ζούμε σε έναν κόσμο όπου επικρατεί η βίαιη συμπεριφορά, κυριαρχεί η τάση να γίνονται ταινίες με βίαιες πράξεις και απωθητικές συμπεριφορές στο περιεχόμενό τους. Μία ταινία από αυτόν τον τομέα που μου άρεσε είναι μία Πολωνική από ένα σχολείο στο Lodz το «ECHO», διάρκειας 14 λεπτών μόνο. Στην ταινία αυτή υπήρχε μεγάλη ένταση και βία χωρίς όμως να δούμε μια σταγόνα αίματος στην οθόνη… Ωστόσο ζήσαμε μία ιστορία τρόμου που προκάλεσαν οι νέοι. Όσον αφορά τις ταινίες μυθοπλασίας που αποτελούν πειραματισμούς με μεγάλη χαρά και μεγάλη ικανοποίηση είδα κάποιες ταινίες και θα ήθελα να συγχαρώ όλους αυτούς που συμμετείχαν σε αυτή την κατηγορία των ταινιών. Είδα επίσης ταινίες από την Αργεντινή και την Παραγουάη. Ήταν πολύ καλή δουλειά, ιδιαίτερα ο ήχος- και το εκτίμησα ιδιαιτέρως. Μετά είχαμε την Eija- Liisa Ahtila -γνωστή μορφή των media και διεθνούς φήμης καλλιτέχνιδα η οποία είναι συμπατριώτισσα μου και η δουλειά της είναι αυτοβιογραφική. Γνωρίζω την ιστορία της και θεωρώ πως είναι μία πολύ καλή ταινία.
Επίσης μία ακόμα ταινία, η «Όπερα» που μοιάζει με ντοκιμαντέρ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για μένα. Δημιουργός της μία καλλιτέχνιδα και φωτογράφος επίσης γνωστή στις εκθέσεις τέχνης. Η ταινία της είναι πειραματική, μυθοπλασίας με στοιχεία ντοκιμαντέρ.
Στη συνέχεια, μια ακόμα ταινία που με εντυπωσίασε, με συγκίνησε και μου τράβηξε την προσοχή είναι το «Liminal» από τις Η.Π.Α. Τέτοιου είδους ταινίες πρέπει να παρουσιάζονται. Είναι ευθύνη των φεστιβάλ να προβάλουν νέες δουλειές με νέες τεχνικές και προσεγγίσεις ως προς τον κινηματογράφο. Ο δημιουργός είναι κάποιος ο οποίος προέρχεται από το θέατρο και αυτό είναι προφανές.
Όσον αφορά το animation υπάρχουν πολύ καλές δουλειές και ταινίες για τη δημιουργία των οποίων υπήρχε μια διαφορετική προσέγγιση. Αυτές είναι το «Garbage Angels» από τον Καναδά και του «Fantasmagorie» του 2008, βασισμένο σε ένα φιλμ του Emile Cohl’s και συνδυάζει τους υπολογιστές με το classic animation. Θα μπορούσαν βέβαια να υπάρχουν ακόμα περισσότερες…
Κάποια άλλα χαρακτηριστικά που με εντυπωσίασαν, είναι ότι είδα ταινίες από την Λατινική Αμερική. Το «En Agosto» ήταν η πρώτη ταινία και το «Rojo Red» η δεύτερη, η οποία και συγκαταλέγεται στην κατηγορία μυθοπλασίας αλλά για μένα έχει πολλά έντονα στοιχεία animation.
Αυτό μας κάνει να μιλάμε για διασταυρωμένα animadocs τα οποία επινοήθηκαν πριν από 10 χρόνια είναι ένας συνδυασμός ντοκιμαντέρ με τεχνικές animation. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα βλέπουμε συχνά. Οι τεχνικές είναι πολλές, ποικίλουν και γίνονται από ταλαντούχους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλές τέτοιες ενδιαφέρουσες δουλειές, πολύ συνηθισμένες όμως διότι σημαντικό ρόλο παίζει το μοντάζ.
Επιπλέον πρέπει να αναφερθώ και σε κάποιες ελληνικές ταινίες. Παρακολούθησα πέντε από αυτές οι οποίες συμμετείχαν στο Διεθνές Διαγωνιστικό, αλλά και στο Εθνικό του Φεστιβάλ. Δύο από αυτές μου άρεσαν πολύ και είχαν να κάνουν με προσωπικές ιστορίες. Πράγματι, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα να δω τι μπορούν να παράγουν οι νέοι Έλληνες δημιουργοί χρησιμοποιώντας νέες καινοτόμες τεχνικές, προσθέτοντας παράλληλα κάποιες νότες μυθοπλασίας.
Επίσης την προσοχή μου τράβηξε και μία Κυπριακή ταινία, η οποία πραγματεύεται την παγκοσμιοποίηση, τη βία και τη μετανάστευση. Εδώ συνδυάζονται στοιχεία που είδα σε πολλές διαφορετικές ταινίες. Είναι βαρύ το έργο και ο δημιουργός είναι εξαιρετικά ταλαντούχος και του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία».
(Για το Γραφείο Τύπου: Χρήστος Κούτρας)
Γραφείο Τύπου
Κατερίνα Πολύζου
Τηλέφωνο: 6948484242
2521047693
e-mail: fedra_po@otenet.gr