ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ - ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣΑπ' το "Δάφνις και Χλόη" στο Θόδ. ΑγγελόπουλοΜικρή σύνοψη για το ελληνικό σινεμά.Ή περίοδος από το 1906 πού έγινε η πρώτη λήψη κινηματογραφικών σκηνών στην Ελλάδα από τον Γάλλο οπερατέρ Λεόνς μέχρι και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ανάγεται περισσότερο στην "προϊστορία" του ελληνικού κινηματογράφουμ, παρά στην Ιστορία του.Από τις απόπειρες για δημιουργία κινηματογραφικών έργων ελάχιστα δείγματα έχουν σωθεί και το ενδιαφέρον τους είναι περισσότερο "φιλολογικό" παρά κινηματογραφικό. Εξαίρεση αποτελεί ίσως ή ταινία του "Ορέστη Λάσκου "Δάφνις και Χλόη" (1930) πού κι απ' αυτήν λείπει το τελευταίο κομμάτι της.Για την περίοδο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μέχρι το 1960, δεν μπορούμε να μιλάμε για ελληνικό κινηματογράφο (ως εθνική σχολή με κάποια ενότητα και συνέχεια όπως π. χ. ο Ιταλικός νεορεαλισμός στη γειτονική μας Ιταλία) παρά για μερικές εξαιρέσεις-ταινίες.Η κοινωνική ζωή του τόπου δυναστεύεται από...

Το φουστάνι σκην. Μόνικα ΒαξεβάνηΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣΔραπετσώνα, τέλος της δεκαετίας του '50. Η Καίτη και η φίλη της Χρυσή, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου, επιστρέφουν με το λεωφορείο στο σπίτι. Καλοκαίρι, ζέστη, μπλε σχολικές ποδιές με άσπρο γιακαδάκι και το πάρτι της Χρυσής, που πλησιάζει.Η Καίτη είναι από τις καλύτερες μαθήτριες, διορθώνει τα τετράδια της φίλης της, διαβάζει κρυφά Ντοστογιέφσκι, αλλά δεν θα δώσει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, γιατί οι δικοί της την προορίζουν για μοδίστρα. Η Χρυσή παιδεύεται άδικα με το σχολείο, όμως θέλει να τελειώσει γιατί, όπως λέει και η ίδια, υπάρχει ποτέ περίπτωση, σύζυγος του τύπου ιατρός, δικηγόρος, αρχιτέκτων να πάρει κοπέλα του Δημοτικού;Η ταινία της Μόνικας Βαξεβάνη αναπτύσσεται με βάση τα στερεότυπα του λαϊκού μελοδράματος. Η μάνα της Καίτης, στερημένη, στα όρια της υστερίας, ξενοπλένει (εδώ, εξαιρετική η ερμηνεία της Μαρίας Κεχαγιόγλου). Ο πατέρας, ένας κουρασμένος μεροκαματιάρης. Ζουν σε δύο καμαρούλες που βλέπουν σε αυλή. Ο παππούς...