Φεστιβάλ Δράμας 2008. Τίποτα δε μπορεί να χαλάσει αυτό το πανηγύρι Δημήτρης Χαρίτος (αναδημοσίευση από το περιοδικό "μοτέρ" του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου) Με αλλεπάλληλες, σχετικά σύντομες και αναμφίβολα ευεργετικές καταιγίδες μάς υποδέχθηκε η ακριτική Δράμα, την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, ημέρα που ξεκίνησε η 31η ελληνική και η 14η διεθνήςδιοργάνωση του δεύτερου στην τάξη και σπουδαιότητα θεσμικού φεστιβάλ κινηματογράφου στη χώρα μας. Και όλα έδειξαν και πήγαν πολύ καλά. Στο γνωστό παιχνίδι της τράπουλας, ο αριθμός 31 είναι ο ακραίος, κερδοφόρος βαθμός της παρτίδας. Ένας βαθμός παραπάνω στο άθροισμα των παιγνιόχαρτων που ο παίκτης έχει στο χέρι του, και, σύμφωνα με τη γλώσσα του παιχνιδιού, «καίγεται». Η αναφορά εδώ, προφανώς, έχει παιγνιώδη χαρακτήρα. Η κοινή λογική δεν συνηγορεί σε τέτοιου τρομολαγνικού χαρακτήρα προϊδεάσεις. Η πολύχρονη αυτή και πολλαπλά –όπως έχει αποδειχθεί– χρήσιμη (παιδευτική, κυρίως) διοργάνωση δεν κινδυνεύει από εσχατολογι- κή καταδίκη. Είπαμε...

Αχιλλέας Κυριακίδης ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑΣ ΤΩΝ ΚΗΠΩΝ, ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ Ελπίζω αυτό το χαρτί να μη σας τρομάζει – ή, τουλάχιστον, να μη σας τρομάζει όσο θα τρόμαζε εμένα η τυχόν απουσία του. Βλέπετε, ένας άνθρωπος που γράφει, όπως εγώ (και η σκηνοθεσία είναι μια άλλη μορφή συγγραφικής έκφρασης, πολύ λιγότερο μοναχική), ένας άνθρωπος λοιπόν που γράφει, συνήθως δεν εμπιστεύεται και πολύ τον εαυτό του ότι μπορεί να μιλήσει σ' ένα ακροατήριο με την ίδια ευκολία που, τα ίδια πράγματα, μπορεί και τ' αφήνει να κυλήσουν στο χαρτί. Πριν από λίγα χρόνια, κλήθηκα (καλή ώρα) να προλογίσω μια προβολή της ταινίας του Kauffman ­Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι­, με αφορμή την παρουσία στην Ελλάδα του σεναριογράφου της ταινίας, Jean-Claude Carrière. Αντιμετώπισα το όλο εγχείρημα με τρομερό δέος, και θυμάμαι πως το κείμενο που εκφώνησα, έφερε τον τίτλο: «Η αβάσταχτη ελαφρότητα των προλόγων». Το ...