Ο Μάνος Παπαδάκης αφηγείται, με εύθυμο τρόπο, το χρονικό της δημιουργίας της ταινίας του: ¨ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ¨ που πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 1999. Η έλλειψη χρημάτων, η αναζήτηση συνεργατών, τα επαγγελματικά προβλήματα, τα απρόοπτα στα γυρίσματα, οι χαρές και οι λύπες, οι διακρίσεις που ακολούθησαν, παρελαύνουν από τις σελίδες αυτές με τρόπο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εγχειρίδιο του τι δεν θα πρέπει να κάνεις για να πετύχει η ταινία σου!Το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι ελεύθερα δικαιωμάτων και μπορεί να τα χρησιμοποιήσει όποιος και όπως θέλει.Παρακάτω θα διαβάσετε αποσπάσματα του κειμένου.Καλή ανάγνωση.………………………………………..ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ…………………………………………………..Πριν καλά καλά κοπάσει ο θόρυβος για τις εξελίξεις στην εκπομπή, μαζευτήκαμε και αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε την τελευταία version του σεναρίου. Θυμάμαι ακόμη τον Λουκά και τον Δημήτρη να διαβάζουν την ιστορία και να βγάζουν περίεργους ήχους. Δεν ήταν θαυμασμός για το μεγάλο ταλέντο που είχαν μπροστά τους. Ήταν επειδ...

23ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣΤελικά, το 2000 αποδείχτηκε για το Φεστιβάλ της Δράμαςη καλύτερη χρονιά της δεκαετίας που (με τη σωστή αρίθμηση) κλείνει φέτος.Δάφνες και φρύγανατου Δημήτρη ΧαρίτουΑυτό το περίκλειστο περιβάλλον του χώρου, που κατά κάποιο τρόπο, η μικρή πόλη -σε αντίθεση με τη μεγάλη- επιβάλλει, συγκεντρώνει και συγκροτεί τους ανθρώπους σε ένα φιλικά ομογενοποιημένο σύνολο αλληλοκατανόησης, εκτίμησης και ενθάρρυνσης, με αποτέλεσμα η κάθε είδους μεμψιμοιρία να βαθμολογείται με αμελητέο συντελεστή. Έτσι, π.χ., την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι, που η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών δεξιώθηκε με επιτυχία στους δροσερούς χώρους των νερών της Αγίας Βαρβάρας τους ανθρώπους του κινηματογραφικού χώρου που βρέθηκαν με την ευκαιρία του Φεστιβάλ στη Δράμα, το θέαμα κυρίως των νέων κινηματογραφιστών, της συναδελφικότητας και της εγκαρδιότητας ήταν μοναδικό για τον τόπο μας, όπου τα «πισώπλατα» γνωρίζουν συχνή ευδοκίμηση... Αυτή είναι η μία νίκη, την οποία έχει από χρόνια κερδ...