20ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ Γιορτάζουν οι ταινίες, γιορτάζουν και τα προβλήματα του Δημήτρη Χαρίτου Πρώτη διοργάνωση (ανύποπτη και αθώα για ό,τι επρόκειτο να ακολουθήσει στα επόμενα χρόνια), Νοέμβριος του 1978 και, φέτος, η 20ή, 15 μέχρι 21 Σεπτεμβρίου. Και την αξιωθήκαμε. Με την παραδοσιακή πλέον εκδήλωση της κρεατόσουπας στον Σιδηροδρομικό Σταθμό, με πυροτεχνήματα, μια τεραστίων διαστάσεων τούρτα και την ένστολη δημοτική μπάντα να παιανίζει άσματα που ανακαλούσαν μνήμες Βουγιουκλάκη... Την αξιώθηκε, λοιπόν, τούτη την εικοστή επέτειο πριν απ' όλους η ίδια η ""•" πόλη της Δράμας με τις φρικτές τουρκομπαρόκ πολυκατοικίες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα άλλοτε πανέμορφα ορτάκΐοανα αλλά και τα γιαβάς-γιαβάς έργα μιας «φλύαρης» αναμόρφωσης της ιστορικής κεντρικής πλατείας. Την αξιώθηκε το ίδιο το φεστιβάλ με τ...

Κείμενο του ΛΕΥΤΕΡΗ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ"Απεταξάμην" της Φρίντας Λιάππα"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΑ"(με σπρέι σε τοίχο του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, οδός Τοσίτσα)Στα τελευταία καρέ των τίτλων ακούγεται κρότος γυαλιού πού σπάζει και η οθόνη πλημμυρίζει με αίμα. Στο πρώτο πλάνο της ταινίας ο πατέρας του σπιτιού βρίσκεται να έχει κόψει το χέρι του μ' ένα γυαλί. Το αίμα λερώνει το άσπρο του πουκάμισο. Η ανιψιά του Λούκια (Μαριτίνα Πάσσαρη) θα του δέσει το χέρι και θα έρθει σε επαφή με το αίμα. Η Ηλέκτρα (Τζουλιέττα Καρόρη), αδιάφορη και κυνική συνεχίζει να μιλάει στο τηλέφωνο με τον φίλο της. Η Λιάππα, με τη συμβολική θυσία του αίματος, επικαλείται την τελετή για να στεριώσει η ταινία (όπως παλιότερα έσφαζαν τον πετεινό στα θεμέλια του καινούριου σπιτιού). Η θυσία του αίματος πάει και πιο πέρα: εισάγει στην ιστορία - φάντασμα πού θα ξετυλιχτεί.Η Λουκία είναι ή ανηψιά από την επαρχία πού φιλοξενείται για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, το "καλό παιδί" του σπιτιού. Η ...