Τα υπόλοιπα και τα επιλεγόμεναΟκτώ ταινίες με το γενικό θεματικό τίτλο «Έλληνες του Κόσμου» αποτέλεσαν την ύλη μιας καινούργιας ενότητας στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Δράμας. Πρόκειται για αυτές που δεν είχαν τις προϋποθέσεις να αποκτήσουν το Πιστοποιητικό Ελληνικότητας το οποίο χορηγεί το υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό συμβαίνει όταν τόσο η ελληνική γλώσσα όσο και οι ελληνικής υπηκοότητας συντελεστές (καλλιτεχνικοί, τεχνικοί και οικονομικοί) δεν πλειοψηφούν στην ταινία. Σωστή και δίκαιη η λύση που δόθηκε από το Φεστιβάλ, αφού έτσι κανείς δεν θα 'χει λόγο να «γκρινιάζει».Του Δημήτρη ΧαρίτουΠαρ' όλα αυτά, η φετινή φουρνιά των οκτώ ταινιών δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Καλές τεχνικά κατασκευές, ποικιλία θεμάτων, πλην όμως αδιάφορων. Φαίνεται ότι το σύνδρομο της χορτάτης, της αποπροσανατολισμένης και φυσικά εφησυχασμένης νεολαίας είναι διεθνές. Πιθανόν άλλα σύνδρομα, όπως αυτά του «Μπιν Λάντεν» και του «Άνθρακα», να την αφυπνίσουν. Εν πάσει περιπτώσει, να ξανάρθουμε (πους «Έλληνες του κόσμου» κ...

Συζήτηση με τούς: Λευτέρη Ξανθόπουλο- Χρήστο Βακαλόπουλο τον Οκτωβριο 1978.Χρήστος Βακαλόπουλος: Γιατί μια δεύτερη ταινία για τη μετανάστευση, μετά την Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης;Λευτέρης Ξανθόπουλος: Γνώρισα το Γιώργο γυρίζοντας τη Χαϊδελβέργη. Ήταν ο πρόεδρος της Κοινότητας. Ήξερα από την αρχή ότι θα χρειαζόμουν μια δεύτερη ταινία για να συμπληρώσω το θέμα μου. Στη Χαϊδελβέργη εξέταζα το μεταναστευτικό πρόβλημα μέσα από ένα συλλογικό όργανο: την Κοινότητα. Στη δεύτερη χρειαζόμουν την οπτική ενός ατόμου πού ξεκίνησε από το χωριό, πέρασε στην πρωτεύουσα του νόμου, από κει βρέθηκε αστός στη μητρόπολη και τέλος φυγαδεύτηκε στην ξενιτιά - την πορεία δηλαδή ενός μέρους των μεταναστών μας πού κουβαλούν ανακατωμένες όλες αυτές τις επιδράσεις των χώρων που βιώσανε και των τάξεων από τις όποιες πέρασαν. Το σενάριο της ταινίας με το Γιώργο βγήκε μετά από συζητήσεις 2-3 μηνών μαζί του κι από ένα υλικό 15 περίπου ωρών πού μαζεύτηκε στο κασετόφωνο. Στο τέλος υπήρξε απόλυτη συμφωνία ως προς τι...